türkleri istemeyen ve istemediğini daha nasıl belli edeceğini şaşıran ve bizim yine de girmek için zorladığımız birlik.
bir zamanlar bir ortak pazardılar, şimdi kültürel-politik-ekonomik bir birlikler.
ancak ortak bir orduları yok. savunma işlerini abd hallediyor.
bu yüzden korkuyorlar türklerden, bizim erkeklerin yarısı asker sonuçta. ayrıca ab kararlarında söz nüfusu fazla olan ülkede; türkiye bu genç nüfusuyla her türlü ezer onları. hem bir de dünya savaşlarından kalma kuyruk acıları var.
hala ne diye uğraşıyoruz ki?
2000'li yılların başında herkesin ağzında Avrupa Birliği geyiği vardı. Millet yolda gördüğüne, selamlaştıktan hemen sonra "Acaba girebilecek miyiz şu birliğe, girersek de refaha erebilecek miyiz? Söylesene ha söylesene" diye sorardı. Ancak son yıllarda bu mevzu pek konuşulmaz oldu. Uzun zamandır bana da soran olmuyor, çok üzülüyorum. Ancak bundan gayrı da soran olursa, vereceğim yanıt kısa ve net.
"Ne Avrupa Birliği mi? Nah gireriz Avrupa Birliğine!"
son zamanlarda birlikte birkaç ülkenin göçmesiyle avrupa birliği ilerde yıkılacak izlenimi daha şiddetli oluşmaya başladı hatta bazıları o gün geldiğinde avrupa bizim kapımıza gelecek diyor, tek diyeceğim şudur ki, eğer öyle bir gün olursa bu kere onları kabul etmemesi gereken biz olmalıyız, tabi bizde nerde öyle devlet adamları.
milletin çoğunluğunun istemediği ancak devleti yönetenlerin ısrarla girilmesini istediği saçmalıklarla dolu bir dizi düzenlemeyi biz gibi birliğe girmeye çalışan ülkeleri -gerçi bir biz varız ya- birliğe alma vaadiyle kabul ettirmeye çalışan bizi kukla gibi kullnan, burnuna halka takılmış ayı gibi oynatan hristiyan birliğinden öteye gidememiş merkel ve sarkozy olduğu sürece giremeyeceğimiz sözde avrupa birliği. ayrıca bir de kıbrıs olayı var ki... kıbrıs'ta birleşme sürecinde referanduma Türk tarafının evet demesi durumunda alınacağı rum kesiminin ise şartsız alınacağı Türk tarafının evet demesine rağmen alınmadığı, rum kesiminin ise hayır demesine rağmen alındığı kendisiyle çelişen topluluk
avrupa'nın ekonomisi çok iyi durumda olan devletlerinin sırf güvenlik sebebiyle içinde bulundukları oluşum. mesela almanya süper bir devlet ve ab'nin lokomotifi. kendi başına çok iyi bir ekonomiye sahip, ve ab'ye sırf güvenlik sebebiyle dahil.
marshall yardımları'nın kendilerini abd'ye bağımlı hâle getirdiğini gören avrupalı devletlerin gerek ekonomik gerekse de güvenlik açısından kurduğu oluşum.
bugünkü yapısı içinde, TBMM üzerinde AB otoritesinin kabul edilecek olması, temel ilkeleri dolayısıyla T.C. Devletinin kuruluş esaslarına aykırı düşer.
yani milli hakimiyet anlayışı.
ab- nabıon koç nası gidiyo bakalım işler?
türkiye- iyidir be abi nolsun öyle yapıyoz bişeyler ama..
ab- aç bakalım buranı, ver bakalım bana para..
türkiye- peki abi
ab- yıhahaha seni alcaz ab ye
türkiye- alcanız dimi ağabey?
ab- alcaz alcaz yıhahah yıhyıhahaha
türkiye- oley be alcanız
ab- nah alcaz siktir git lan, siz önce kopenhag kriterlerine uyun..
türkiye-abi götünü yiyim o ney uyayım hemen..
ab- hah aferim şimdi alcaz sizi
türkiye- oley be ne yiğitsiniz..
ab- ne alması lan götoş, siktirin gidin almıcaz siz tanıyın lan bakalım bizim bir kıbrıs rum kesimi var..açın lan limanları, domalın lan yıhahaha
türkiye- ah ulan ahhhh..
ülkenin son halinden edindiğim tahminle çok da işe yaramayacak şeydir. ha girmiş ha girememiş fark etmez. girmemek en iyisi olur; çünkü yeterinde rezil ettik kendimizi.
türkiye'nin yıllardan beridir ,''oldu,olucak,bu sefer tamam'' diyerekten girmeye çalıştığı ''avrupa'' dayanışma örgütüdür.türkiye'nin 20 yılı aşkın bir süredir girmeye çalıştığı yere kapı komşumuz yunanistan eline kolunu sallaya sallaya girmiştir.bunun sebebi ise beslemekte oldukları manevi güçtür.yunan tanrıları'na olan inançları sayesinde ''avrupa'' birliğine yaptıkları ilk girişimde başvuruları kabul edilmiştir.bizim yıllardan beri müzaker üstüne müzakere ile giremeyişimizin sebebi ''avrupa'' topraklarında bulunan bir ''asya'' devleti oluşumuzdan kaynaklanmaktadır.
Avrupa Birliği Antlaşması olarak bilinen Maasrtrich anlaşmasıyla kurulsa da temellerinin 1951de Avrupa kömür ve çelik topluluğunu kuran paris antlaşmasıyla atıldığı bir gerçektir.
