Bütün kapılar kapandı, dışardayım
Birden karşıma çıkmayın korkuyorum
Uykusuzum fena halde, sokaktayım
Karanlık bastırdı mı bozuluyorum
Fena bir yerimden koptuğum doğru
Kendimden çok fazla yaşamaktayım
Nereye bağlanacak bu işin sonu
Aslında ben kimim meraktayım
Bütün kapılar kapandı, sokaktayım
...emperyal otelinde bu sonbahar
bu camların nokta nokta hüznü
bu bizim berheva olmuşluğumuz
bir nokta bir hat kalmışlığımız
bu rezil bu çarşamba günü
intihar etmiş kötümser yapraklar
öksürüklü aksırıklı bu takvim
ben hiç böylesini görmemiştim
vurdun kanıma girdin itirazım var...
bunu söylemek için tüm fikirlerine katılmaya gerek yok ama dünya görüşü ne olursa olsun herkes şunu söyleyebilir ; derdi gerçekten türkiye olan inanmış, samimi, dürüst bir adamdı. mensup olduğu kendi siyasi kulvarının omurgalı, haysiyetli birkaç adamından biriydi. aydın olmanın bir gereği olarak , kendisine yakın bulduğu ideolojinin mensuplarına karşı bile en sert eleştirileri yapmaktan asla imtina etmeyen bir insandı. (bkz: batının deli gömleği)
galiyev'in yoldaşı , ezilen üçüncü dünya uluslarının dert ortağıydı. bir idealistti.
şairliğinin ise zaten tartışılacak bir yanı yok. rahmetle...
sen şimdi yanımda yepyeni bir türkü gibisin
hiç görmediğim yıldızlar gözlerine doğmuş
bir büyüklük duygusu dağlar gibi yüreğinde
ah biz mutluluğu böyle aranıp duracak mıyız?
"elde var hüzün" kitabı ile bende iz bırakmış olan saygı ve sevgi ile anılası şairdir.
--spoiler--
Şehrin sokaklarında ihanet yürüyor bu şiirlerde; tanıdık birileri ölüyor, mahkümlar koğuşlarında sevda,özlem,özgürlük,sevgili örüyorlar gizlice, genç ayrılıklar, tutsak mutluluklar yaşanıyor...Aykırı hayatların resmi geçitinde hep bir ağızdan söylüyoruz:
"hayat zamanda iz bırakmaz,
bir boşluğa düşersin bir boşluktan.
birikip yeniden sıçramak için,
elde var hüzün..."
--spoiler--
