objektif açıdan bakan bir insan, atatürk'ün sözlerinin ne kadar basit olduğunu anlayabilir. atatürk eylem olarak başarılı olsa da, söz olarak başarılı değildir. düşündürücü hiçbir sözü yoktur atatürk'ün, zaten kendisi halk içerisinde herkesin anlayabileceği cümleler kurmayı sever.
Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.
Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. istikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve Cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. istiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!
en güzel sözü diye bir şey olamaz . atatürk'ün söylediği her söz , değişen günün şartlarına göre önem ve mana kazanır fakat her daim hepsi *en güzeldir*
atatürk'ün kişiliğini ortaya koyduğu için benim tercihim: ''evet karabekir, arapoğlunun (peygamber efendimize söylüyor) yavelerini türk oğullarına öğretmek için kur'an'ı türkçe'ye tercüme ettireceğim ve böylece de okutturacağım! ta ki budalalık edip de aldanmakta devam etsinler! ''
memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin(emperyalistlerin, yayılmacıların) siyasi emelleriyle tevhit edebilirler.
