düşünceye saygı duymak gerektiğinden saygı duyulacak eylemdir. ancak birileri derki sadece atatürkmü var diye. arkadaşları yokmu diye. ee mübarekler hangi devrimci tek başına silahlanıp, örgütlenip, savaşıp, yeni bir doğuş yapmıştırki? fidel Castro mesela. yokmuydu sağında solunda adam, yokmuydu onun gösterdiği yolda ölen? beyin küçük ama hala yorum yapmaya kasıyorsunuz. tamam sevme, saygı duyma falan ama bari bilmiş gibi konuşma.
kimsenin hiçbir şey diyemeyeceği bir durumdur. kimsenin iradesine, özelliklede bu konuda ambargo konulamaz. atatürk ü sevmemek nasıl bir hak ve özgürlük ise sevmek de aynı ölçüde saygı gösterilmesi gereken bir değerdir.
sevin kardeşler, sevin arkadaşlar, ağabeyler.
hayat her daim sevince güzel.
Şimdi buradan saysam diyeceklerimi, kendisinin ve arkadaşlarının yaptıklarını, ömrün yetmez dinlemeye, hiç birine de "olmasaydı" diye başlamam. sen zaten, biraz kafanı çalıştırsan, ilk 10'dan sonra kendin demeye başlarsın onu.
atatürk dediğiniz zaman aklınıza tek bir kişi gelmesin! atatürk dediğinizde ilk meclisi kuran, cumhuriyeti kabul edenler gelsin, çanakkale'de ki şehitler gelsin, sarıkamış'ta donmuş bedenler gelsin aklınıza, binlerce yıllık tarihiniz gelsin aklınıza!
