Hem üzüm yiyip hem bağcıyı dövmek tabiri gibi bişeydir efendim. Sen kimsin sik damarı derler adama. Eleştirdiğin adam dönemin roma imparatoruna gider yapmış, 8 ülkenin ordusunu askeri taktikleri ile vatan toprağından arındırmış. ilimden teknolojiden geri kalmamış. Açtığı şeker fabrikaları, iş bankası, merinos fabrikaları halen çalışmakta. Uçak fabrikasını bile yaptırmış ömrü yetmemiş sonrakiler becerememiş. Zekası einstein tarafından "istese atom mühendisi bile olabilirdi" cümleleriyle özetlenmiş. Yurtta sulh, cihanda sulh cümlesiyle dünyaya göz dağı vermiştir. çoğu insan sadece atatürkün barış için söylediğini sanar bu sözü. Hayır tam açılımı şudur; Yurdumu rahat bırakın benim ülkemde barış olursa cihanda barış olur. Açık tehdit muhteşem kıvrak zeka eseridir. Rütbesi mareşaldir. Ülke kurtarmış, kurmuş, başbakan cumhurbaşkanlığı yapmıştır. E şimdi sen hangi vasfınla bu adamı eleştirme hakkına sahipsin a orospu çocuğu ?
millet olarak bir türlü yapamadığımızdır. bizim birini eleştirmekten anladığımız, saldırmaktır çünkü. demokratik ortam dediğimiz ülkemizde sırf bunu önlemek için yasa bile var. sanırım önce eleştirisel yaklaşım bilincinin kafalarımızda oturması lazım. eleştirmek ile saldırmak arasındaki farkın farkında olmak lazım.
ata, alkol ve sigara kullanırmış. keşke kullanmasaymış da siroz olmasaymış. 57 sene değil de daha uzun yaşasaymış. burada atamı eleştirdim.
çocuklarımıza ata'yı örnek alın diyen dangozlara da bir lafım olacak. tamam çocuklarımız atamızı örnek alsınlarda, ilkokul sıralarında ata'nın sigara ve alkol kullandığını öğretmenin manası nedir. zaten eğitim yılları ilerledikçe gerçekleri öğrenecekler. ona o yaşta bu bilgiler gereksiz ve saçma. burada meb'i eleştirdim.
yıllardır değişmeyen, değişmeyecek olan bir düzene çokmak sokmaya çalıştım. sanane lan! geçmiş gitmiş senden. bir daha eleştiri başlığına girmezsem iyi olacak. burada da kendimi eleştirdim.
onu eleştirebilmek için önce onu anlamak gerekir. eleştirenler ise onu gerçekten anlamış olsalardı eğer; eleştirecek bir yön bulamazlardı.
atatürk'ü eleştirmek öyle büyük bir donanım gerektirir ki; kaç insan onun yaptığı her işi tam manasıyla biliyor? bizim bildiklerimiz onun yaptıklarının belki yüzlercesinden birkaçı. hele ki bilip bilmeden körü körüne atatürk gibi eşsiz bir insan hakkında yersiz eleştiride bulunanlar var. atatürk'ü simgeleştirip o simgeyi karalamaya çalışanlar... dilerim ki birgün mustafa kemal'i gerçekten anlayıp hatalarının farkına varsınlar ve onun en büyük savunucularından biri olsunlar!
Asla mümkün olmayan hadise.Eleştirirseniz derhal rejim düşmanı ilan edilirsiniz.Çok hassas bir konu olup eleştirinin çok hoş karşılanmayacağı söylenebilir.Her ne kadar saygı çerçevesinde olsa da.Aslında eleştiri konusunda biraz daha esnek olabilirsek Atatürk ve düşünceleri çok daha iyi anlaşılacak.
Tüm bunların temelinde özgür düşünce yatmakta.Eğer gerçeği görmek veya göstermek istiyorsanız daha özgür ortamlar oluşturmalıyız.Unutmayın ki eleştiri bir karalama değil bilakis doğruyu yüceltmek yanlışı ortaya çıkarmaktır.Saygı çerçevesinde yapılan her eleştiri saygıyı hak eder.
Ancak "eleştirilemez" diye herhangi bir konuda ambargo koyarsanız halk kısır bir döngüde dönüp durur.Halkı özgür bırakın mutlaka gerçeği bulacaktır.
karşı çıkanların yasalara yaslanarak hareket ettikleri durumdur. bu yasayı çıkaran da adnan menderes 'tir.
he bir de şöyle diyeyim; atatürk içki içmeseydi de hem sağlığından olmasaydı hem de sistematik olarak kurduğu devletin beyinlerini de doldursaydı. insanlar tam da kendisinin en olgun döneminde içi kof bir işleyişe sürüklendi. hem kendine hem bizlere yazık etti.
var mı problem. işte böyle eleştirilir.
tamamen iyilik için. bilgilendiğimiz siroz yüzünden ölünce "iki kadeh rakıya değer miydi?" demek geliyor içimden.
atatürk'ün biyonik insan olmasından dolayı yapılamayacak eylemdir. hatta bazı çevrelerce teklif dahi edilemez. dogmalara her zaman saygım olmuştur. putperest cenaha, bütün hücreleriyle ateizme gönül vermiş güruha, takva yolunda ilerleme idesiyle yol çıkmış her türlü müslüman dosta, erdemli olmak için bedenini seksten dahi soğutabilen keşiş topluluğuna saygı duymuşumdur her zaman. lakin atatürk'ün bir din ortaya koyduğunu düşünmedim asla. zaten kendisinin de bu yönde bir iddiası olmadı bildiğim kadaıyla. ancak sürecin tam da merkezinden vücut bulan seküler mantalite nedense atatürk'ü putlaştırma arzusundan bir türlü vazgeçemiyor. hayır onu bırak, bu insanlar paşa'nın tuvalet dahi etmediğini düşünüyorlar galiba, ya da cinsel hayatının olmadığını. birkaç talihsiz yoruma tanık oldum bu başlık altında. ''densizliktir, saygısızlıktır'' gibisinden komik sözler sarfedilmiş. eleştirmenin neresi saygısızlık anlamış değilim. yalnız akılcılıktan nasibini alamamış insanların körü körüne bir insana bağlanmalarını anlıyorum. onların yıkamadığı tabusu mustafa kemal. o'nu eleştirmeyi dahi düşünemememizin mutlak sebebi, doğdumuz günden beri milyon kez ''atatürk'' ismini duymamız. nereye baksak atatürk, nerden baksak atatürk. 10 bin tane atatürk bulvarı olur mu bir ülkede ya!
demokratik bir ülkedede bireylerin devlet gibi düşünmeme hakkı her zaman vardır.
devletin kurucusuna ,evet,saygı duyulmalıdır ancak bu herkesin onun icraatlerini beğenmek zorunda olması manasına gelmez.
ataturk'un siyasi düşüncelerinin ve icraatlerinin eleştirilemez olduğunu iddia etmek faşistçe,ve eğer türkiye ülkeside bu minvaldeki eleştirilerin hiçbir şekilde yapılamaması düzenindeyse, bu türkiyenin faşist bir ülke olduğuna işaret eder.
bir ülkenin demokratik bir düzene sahip olup olmadığının göstergesi devlet ideolojisinin kitlelerce benimsenmiş veya ezberletilmiş olmasıyla değil,hakim siyasi görüşlerin tam aksi yönündeki siyasetlerin özgürce ifade edilip edilememesiyle anlaşılır.
sözün kısası,özü şudurki ataturkçuluğun özgürce benimsenmediğinin ve ataturkçuluğe karşı özgürce (ama hakaret içermeden) eleştiriler getirilebilmesine imkan tanıyan bir düzen varolduğu müddetçe bu ülke özgür ve demokratik olarak kabul edilebilir.
demokrasinin en temel kuralı,hakim siyasete karşı şiddet içermeyen aleyhte siyasi fikirlerin özgürce ifade edilebilmesidir.
aslında atatürkü eleştirmek bir sevgili hassasiyetiyle kızmaktır ona. kendi adına hiçbir sey yaşamamış,imkansız olan idealler uğruna bir gün dahi rahat edememiş birine,ardından bize bıraktığı bir devlet haricinde hiçbirseyi olmayan,hayatı boyunca bir millete fedadakarlık etmekten başka hiçbirsey yapmamış bir insana isyan etmektir. ne için kimin için bu diye, arkasından edilen küfürler için mi o bir diktatördü diyenler için mi yoksa o bir ateistti o alkolikti o sapkın bir insandı diyenler için mi bütün bu fedakarlıklar diye kızabilmektir atatürkü sevmek
eğer bu ülkede atatürkü zorla sevdirmek yerine sadece başarılarından yaptıklarından bahsetmek yerine, onun normal bir insan olarak bu millet ugruna yaptığı fedakarlıklar anlatılsaydı. ardından küfür edenler insanlıklarından utanırdı
