kutlama değildir o. hala anlayamamıştırlar bazıları. anılıyor, yadediliyor atatürk'üm büyük atam... bazı gebeşler cıvıtsa da anılmaktadır eserlerininden övünçle bahsedilerek, kaybedildiğine üzülerek. kutlama yok.
kutlamak değil, anmaktır... Artık O öldü diye ağlamak da değil, bize ne anlatmak istediğini, yıllar geçtikçe daha iyi anlamak, anlamayanlara da anlatmaya çalışmaktır.
kutlama sözcüğü ile anma sözcüğü arasındaki anlam farkının farkında olmayan, ya da farkında olmuyormuş gibi davranan millettir. amacı gerçekten kutlamaktır, kına yakması için gereken serbestlik için çığırtkanlık yapmaktadır zaten sürekli;
(bkz: şeriat isterük)
evet o bir dakikalık saygı duruşu bazı insanlar o saygı duruşu sırasında dua ederler. önce tanrıya şükrederler sonra ataya olan saygısından dimdik durup ona dua ederler. ama bazı süper beyinliler bunu anlamazlar. işte bizde o beyinlileri yağlasak. hazır yağlamışkenbide kaysak diyeceğim ama terbiyem müsade etmiyor.
bugünlerimizi bize armağan eden "en yüce türk" e sadece teşekkür etmek, şükranlarını sunmak isteyen bir millettir. sayın yazarın dalga geçtiği millet.
not:
ayar vermek için açılmış iç burkan gereksiz bir başlık. böyle özel bir güne hiç yakışmamış. "büyük ata" ya saygılarımızı sunduğumuz böyle bir günde.
ayrıca, aklı sadece cinsel fantazilere basan, hayatını tamamen sexe endekslemiş olan yazarımız "büyük ata" nın adını ağzına almayıp kendi işine baksa daha anlamlı olurmuş.
