her aşk bir gün biter deseler de hiç bitmeyecek aşktır. insanı hayata bağlar acı verir derler toplar vizyon sahibi yapar olgunlaştırır ama mutlu edemez.
sahiplenme duygusu ağır olan insanların hep kaybettiğine çok şahit olmuşumdur. aslında biraz can babayı dinleseler belki hayatları daha bir güzelleşecek.
sık rastlanan patalojik bir vakadır. Genellikle bu tarz durumlardaki kişinin aşık olduğu kişiye beslediği duygular, sevdiği kişiyle doğrudan ilişkili olmayıp onun kendini acındırma ve acı çekme arzusundan kaynaklıdır.
sahip olunabiliyorsa aşık olmanın ne anlamı vardır dedirtir. aşk sahip olmamaktır... sınırsız olmalıdır aşk, sahibi olduğumuz diğer her şey gibi basit, aciz ve mahkum değil...
aşk ile sahip olmak eylemini aynı cümlede kurabilen bünyenin iki gün sarhoş olmak eylemiyle unutacağı aşk sandığı durumdur... platonik aşk tanımında sahip olmak yoktur, aşık olduğun tapusunu edinmek istediğin bir mal gibiyse eğer sen aşkı yanlış anlamışsın genç, allah yüreğini ıslah etsin... bir de menfaat yok diyerek sahip olmaktan bahsetmişsin ya ben asıl işin orasını anlayamadım! 'ben acımdan ne dediğimi bilmiyorum' diyorsan ayrı, saygı duyarım :)
