aslında mutlu olması gerekirken, hep daha fazla mutluluk isteği bekleyip, olması gereken mutluluğun farkına hiçbir vakit varamayanlar doğal olarak asla mutlu olamazlar.
Yüzleşemeyen insanlardır. Toplum içinde kafalarını üçüncü kişilere o kadar takmışlardır ki sırf onların değer yargılarına göre hareket eder, bunu yüzüne söylediğinizdeyse hunharca inkar ederler. Anlayışlı insanlar çoğu entry aksine mutlu olmaya meyillidirler çünkü çevre kadar kendilerine de tevazu göstermesini bilirler.
Maalesef bir tanesi babamdir. Kucukken de hep aci icinde buyumus, simdi de cok iyi niyetli ama herkes adamin iyi niyetini kullaniyor. Babami uzen ne kadar insan varsa amina koyayim be!
Başkalarına saygısı olmayan, kendi düşüncelerini ön plana çıkarmaya çalışan insanlardır. Başka insanların fikir ve düşünceleri bizler için çok önemlidir. Eğer böyle düşünmezsek, hayatta asla mutlu olamayız.
başkalarının üzüntüsünden kendisine mutluluk çıkartmaya çalışan tiplerdir. etrafındaki insanlar üzülünce bunların yüzleri güler 5-10 dakikalığına içten içe sevinirler görürsün. bu tipler işte hiç bir zaman mutlu olamazlar..
zeki ve dusunceli insan icin her zaman keder hakimdir kafasinin icindekiler sussa gonlu razi degildir . kafayi cekmeye gider dertle yuklenir gelir insanlari gozlemler acinasi hayatlarinda mutlulugu bulmus olanlari onlara bakarak cahillik mutlulukmus diye iç geçirir. kimi zaman uzakta arar bir hevesle yaptiklari icinde patlar yine olmadi yine kaybettik der yoluna bakarken gozlerinde yaş sacindan aklar akar. sevdigini soylese o reddilmenin verdigi narsist aciyla mutlu olur belki acida arar olduk zaten mutlulugu tamda kaybettigimiz yerde.
dünyada mutsuzluktan çok mutluluk vardı da biz mi olmadık?
oysa biz çift sarılı çıkan yumurtadan, radyodan şarkı tutup sevdiğimiz parçaya denk gelmekten, uçurtma uçurmaktan, yıldızları elektrik olmayan bir yerlerden seyretmekten, gökteki aydan, yani özetle bu küçük şeylerden mutlu olmayı isterdik ama hayat o kadar iyimser değil biz insanlara karşı. Hayat biz insanlara her zaman gösterir mutluluğu ucundan ama hiçbir zaman vermez. 'Bu kez olacak' ümidini orta yerinden kırmak için yapar bunu. isterse göstermeden de vermez ama göstererek her seferinde şevkimizi iyice kırmayı amaçlar ve amacına da ulaşır. Bizler zavallı aşığız, hayat ise aşığına gösterip vermeyerek dalga geçen bir kaşardır.
