şikayetçi, memnuniyetsiz ve zor beğenen insanlardır.
ulaştıkları nesneye değil ulaşmış oldukları yeri amaç edinirler ve
bu sebeple bir sonraki aşamayı istemek takıntısı geliştirmişlerdir.
kıvıran insanlar. böyle bak, dansöz gibi. "nedenmiş? gayet de güzel kıvırıyorum şık duruyor" diyebilir. ama sonunda kendinle yüzleşeceği anı merak ediyorum.
"bana ettiğini bağışlarım, ama ya kendine ettiğini sana nasıl bağışlarım" bebek!
kendilerini tanımayan insanlardır, sürekli olarak oldukları değil olmayı istedikleri kişi olmayı seçtikleri için her zaman kişilik problemleri yaşarlar. kişilikleri ile alakalı birçok şeyi oturtamadıklarından neye mutlu olacakları ya da neyden hüzünleneceklerini bilemezler, dolayısı ile bir olay yaşandığında o olayın duygusallığını(iyi ya da kötü) uzun süreli yaşayamazlar. ama genel olarak mutlulukları az hüzünleri çok olur bu kişilerin çünkü daima kafaları karışık olur ve kapılması daha kolay olduğundan hüzne doğru sürüklenirler.
dindar insanları toplumda hazmedemeyecek insanlar hayatta asla mutlu olamayacaklardır.
çünkü kendilerinin devri artık geçmişe mazi olduğu için o günleri sürekli arayacaklar ve
gelecekle ilgili mutlulukları olamayacaktır.
