Bisikletten düşmeler ve mahalle maçlarındaki gazlıklardan dolayı oluşan diz yaraları. Bu yaraya sahip olmayan iyi bir çocukluk geçirdiğini iddia etmesin.
çok kilolu olup 2-3 ayda 10-15 kilo vermekti.
sonrasında ise gelişmekte olan bedeni durdurduk. pişman mıyım bunu yaptığıma? köpekler gibi.
şükürler olsun elim ayağım tutuyor. ama böyle bir şeyi keşke yapmasaydım.
bendeki de bedensel yara işte...
yanlış anlaşılmaya sebebiyet verecek durumlar. buradaki yara biraz daha soyut, kolunu gözünü çarpmaya benzemez. Babadan asla bir doğum günü , yılbaşı, karne hediyesi alamamak, bir "aferin kızım"ı duymamak gibi.
uçurtmayı havalandırmak için kafamı kaldırma tenezzülünü bulundurmadan toprak sahada koşarken, uçurtma ipinin elektrik tellerine takılıp vücudumun 270 derece dönmesi ile birlikte dengemin bozulması ve 720 derece toprak sahada yuvarlanmam üzerine; o sırada dizime girmiş ki olan taş çok derin bir yaradır. mayemi sahillerindeki cıbıldak losencılıslıları bu yaramla yanıma çekmişliğim vardır.
yara açtığını sanmamakla beraber, her mahallede olan o çocuk tacizcilerinden bir tanesi. her hatırlandığında itina ile sövülür.
bir de babanın aşırı alkolü hallerinde olanlar. sanırım bunlar yara.
elm sokağı kabusu filmini yanlışlıkla izlememden kaynaklanan korkularım olmuştu. akşamları cama bakamıyordum freddy bıçaklı ellerini sallayacak diye. bayağı etkilemişti o film. *
ilkoklulda gruplar olur ya.Bazılar diğerlerine çatar.işte o gruptan biri kendi hainde olan bana çatardı.Arka sıramda oturup kafama vurdu bi kere.Ses çıkarıncada diğerlerini çağıracaklarını bildiğimden ses çıkaramamıştım.O da birkaç defa daha vurmuştu.Bak şimdi yanımda olsa ağız burun dalarım.
5 yaşında düşüp dudağımın kenarını derin bir şekilde yarmıştım, hatta annem sırf kan dursun diye parmağına peçete sarıp içine sokmuştu,o kadar derindi yani. Hayvan oğlu hayvan nasıl diktiyse 22 yaşında bile ilk gün ki gibi duruyor. He bir de komik olan o kocaman dikişli yerin en yakın arkadaşım tarafından 10 sene sonra fark edilmesi, kör işte ne olacak.
7-8 yaşlarındayken kuzenim ve arkadaşlarımla 9 taş oynuyorduk. yağmur başlamış ve sokaktaki çukurlar suyla dolmaya başlamıştı. oyuna kendimi kaptırmışken kuzenim elindeki topu bana doğru fırlattı. top ben koşarken bacaklarımın arasına geldi ve ben dengemi kaybedip içi su dolu çukura düştüm. berbat olan üstümemi üzülsem şu an bile izi kalan dizimde ki yarayamı üzülsem bilemedim. bu da böyle bir anı işte sözlük.
