O ceset; öldürme isteğiyle, kana susamış bir halde dağa çıkmış; tekmeleyen ve tahmini 20-22 yaş aralığında olan kişi ise 3-5 ay öncesine kadar anasının kucağında uyuyup, eline silah bile almamıştır. Her şeyden önce o çocuğun psikolojisini anlayabilmek gerekir. Çok sıkıldım artık bu tek taraflı empati manyaklarından..
ps: dikkat edilirse bu entryde asker, terörist, vatan haini, şerefsiz gibi tanımlara yer verilmemiştir.
arkadaşlarının hain pusulara düşürülmesi sonucu psikolojik olarak "insanlık" kavramının şalterini indirmesi sonucu yaşadıkları hıncı çıkarma eylemidir.
o pkk'lı orospu evlatlarına "insan" sıfatı yakıştırması yapıp "böhüğ, nasıl da dehmeliyorlar yavrııım" edebiyatı yapanların da ta amına koyayım.
o yavşaklar sevgi kelebeği değil mi? bastıkları karakola girip, yaralı askerlere şarjör boşaltan piç kuruları onlar değil ama değil mi?
ağzını yüzünü siktiğimin dürzüleri de çıkar "aman ne gadder insanlık dışı" der.
kesinlikle o anki psikolojinin getirdiği harekettir. adam kendi kellesi koltukta gezerken düşmanın kellesini almış, tutup da o kelleyi sevip okşayarak taşımasını beklemek son derece abes olur.
sana pusu kuran,memleketine göz koyan, namusuna onuruna kastetmeye kalkan, yediği kaba sıçan it dölüne sen ne yapardın acaba sorusun akıllara getirdi efenim bu başlık. bu itlerin bile insan hakkı olduğu, hatta insan oldukları savunuluyorken bu itlerin leşine dışa vurum gösteren askerin ve milletin haklarını kim savunacak? karşı tezi ortaya atılabilir.