hayatımda ilk kez hiçbir tanıdığım olmayan tamamen bir yabancı mekanda geçirdiğim ilk gecedir. hayatımda da ilk kez ranzada üstte yatacaktım. lambaları kapattılar. yastığa kafamı koymamla kaldırmam bir oldu. çünkü yastık pisti, kimliği belirsiz yağlı bir kafanın izini ve kokusunu barındırıyordu. işin komedisi de bir arkadaşın tavsiyesiyle yanıma temiz bir yastık kılıfı da almıştım askere gelmeden önce ama bavuldan çıkarmayı unutmuştum. karanlıkta artık bavulumu açıp alamazdım, kendime hatta uyuz oldum niye çıkarmayı unuttum diye. mecburen yastığın çok koku olmayan tarafına kafayı koyup o pis kokuyla uyumaya çalıştım. çok yorgundum, uyuya kalmışım. gecenin bir saati dürtülerek uyandırıldım. uyandığımda karşımızda rütbeli askerler vardı, açıkçası acil bir durum olduğu belliydi. birden heyecanlandım ne oldu diye. meğersem o gece koğuştaki bir arkadaş ateşlenmiş ve tansiyonu düşmüştü. hastaneye götürdüler. aynı zamanda öteki koğuştaki arkadaş da ranzadan düşüp kolunu kırmış. o da doğru hastaneye. nöbetçi subay bu düşme vakasını da anlatıp "arkadaşlar ranzada yatmaya alışık olmayan var mı" dedi, ardından ben dahil birçok el kalkınca gece koğuş nöbetçisi gönderdiler yatanlara göz kulak olmaları için. altımdaki gürcü arkadaş "bak sen de dikkatli ol, çok hareket ediyorsun uyurken" dedi. (günler sonra ranzada yatmaya alışık olduğumu sandığım anda ben de ranzadan düşmüştüm. (#33734635) ) ardından gene yattık. sabah kalkınca ilk işim yüzümü yıkadıktan sonra ıslak mendili alıp saçlara bulaşan o yastıktaki pis kokuyu gidersin diye bütün saçlarıma sürmek oldu. ardından bavulumdaki yastık kılıfını alıp yastığın altına koydum. böylece gece yatmadan önce kılıfı takıp sabah çıkarmaya başladım. (rengi farklı olduğu için takılı bırakamıyordum koğuş kuralları gereği) bu durumu gören yan tarafımda yatan adanalı arkadaş; "bana iyi akıl etmişsin cidden benim de kafa kokuyor kılıf" diyerek o da getirdiği fanilayı yastık kılıfının üzerine geçirmişti.
ilk gece en eğlencelisidir. tüm gün tuhaf bir şaşkinlik içindesinizdir, onlarca kişi ile tanişmişsinizdir. komutaniniz koğuşa gelir, babacan bir ses tonu ile gençler bir süre beraber olacağiz, burada herşey sizlerin rahati, güveni ve konforu için tasarlandi. sizlerin memnuniyetinizden bizzat ben sorumluyum lütfen en ufak şikayetinizi bize bildirin diye bir konuşma yapacak aralarada sıcak bir iki espri katacaktir.
daha ilk akşamdan koğuşta en az iki üç kafa adam bulacak, artik hayattaki ilgi alanlariniz neyse onun üzerine konuşmaya başlayacaksinizdir. memleketin dört bin yanindan toplanmiş bir mozaik size eşsiz bir kültür sütlaci sunacak. ilk geceniz büyük ihtimalle farkliliklarin çatişmasindan kayanaklanacak, ateşli bir entellektüel etkileşime sahne olacaktir.
o sirada koğuşunuza dalacak olan yardimsever ve sizin duygularinizi en iyi anlayacak olan üst tertipler size inanilmaz dostane şekilde yaklaşacak, askerlikle ilgili tüm tüyolari verecekler, hatta kendi aralarinda popüler şarkilarin yaylalar versiyonu şekline getirdikleri küçük rondu sahneleyecek sizi sıcak ve güvenli bir ortamin içinde bulunduğunuza ikna edeceklerdir.
bu uzun sohbetlerin ve tatli kaynaşmalarin olduğu ilk akşamda, yastik kavgalari, ebelemeç, bazen sobelemeç gibi çocukluğunuzu andiran oyunlar yer alacak sabahin ilk işiklarina kadar koğuştan kahkahalar yükselecektir.
uyumadan önce isterseniz 24 saat sicak suyun hazir olduğu süper steril duşlarda yikanabilir kendinize gelebilirsiniz. ertesi sabah ordunun sizin için hazirladiği egzersiz programi, içtima eğlencesi ve özel görevlere hazirlik için bir kaç saat deliksiz uyumaniz gerekecek.
merak etmeyin arkadaşlarinizi taniyacak ve iyice kafa olanlarla toplanip ayri bir koğuşa geçmek için komutana dilekçe vermeniz için önünüzde daha uzun zaman olacak. askerliğinizin tadini çikarin.
henüz askere gitmedim, ama sanirim buna benzer bir sistem uygulaniyordur.
komutan koğuşa girer babacan bir tavırla bir sıkıntınız olursa yanıma gelin der. ertesi gün, komutanın yanına bir sıkıntınızı anlatmak için gidersiniz ve komutanım koğuş çok havasız ve çok sıcak dersiniz. kabinde komutan, "ne yapalım lan götünü mü yelleyelim yarrak kafası" der ve siz artık asker olduğunuzu anlarsınız.
evinden ilk kez askerlik için ayrılmış olanlar için zordur. kendi başına yaşamayı bilmeyen adamlar cidden zorluk yaşarlar o gece.
sadece o gece de değil, genel olarak askerlik zor gelir bu adamlara. kendi kendini idame ettirmeyi bilmeyen yirmili yaşlarda bir erkekten daha hazin bir şey yoktur çünkü şu hayatta.
ancak en azından 2 sene de olsa dışarıda üniversite okumuş ve bağımsız yaşamayı öğrenmiş biri, hiç bir zorluk yaşamaz. örgün öğretim iyidir o yüzden.
bir de aile ile arasına mesafe koyması gerek erkek adamın. öyle günde 5 kez anne baba ile konuşarak bağımsız olamazsınız. sağlıklı bir ilişki değil zaten.
kendiniz olmayı, birey olmayı, bağımsız olmayı öğrenmek lazım.
onca çabayla o uyuz sarı zarfı aldıktan, sınava girdikten sonraki en önemli checkpoint kesinlikle askerlikte ilk gecedir. bunu ne şekilde atlatacağınız sizin ruh halinize ve şansınıza bağlıdır tabi. evet, evden ve yatağınızdan uzak kalmış olabilirsiniz ama bunu dünya meselesi yapmadıktan sonra, mis gibi de geçer bu ilk gece. tek gereken şey, istemeye istemeye de olsa, yaşanacakları en baştan kabullenmiş olmak. eh zaten kabullenmenin ilk adımı askerlik şubesinden başlamış, bırakın gelsin devamı.
bundan tam 8 ay önce bu saatlerde, kendimi en kötüsüne hazırlamak adına bu başlık altındaki tüm entry'leri okumuştum. zira hemen hemen herkesin bıkmadan usanmadan yerden yere vurduğu bu geceyle alakalı merakım ve telaşım son derece artmıştı. entryler ilerledikçe yüzüm buruşmaya başladı. ardından ise buz gibi bi kanıksama da beraberinde geldi. ama ne yalan söyleyeyim, yazılanların hiçbirini yaşayamayacak durumdaydım o gece. askerlikten önceki son gecede, sabaha karşı 4-5'te yatmaya alışmış olan bünye doğru düzgün uyuyamadı bile. teslim olduktan sonraki ilk birkaç saat boyunca süren koşuşturma beni iyice turşuya çevirdi. kamuflajı üstüme geçirdikten sonra ''asker mi oldum ben şimdi? :('' triplerine bile giremedim tüm bu enerjisiz halimden dolayı. ve sonra, en sonunda, yatağa yatmamla gözlerimi yumup uyumam bir oldu. koğuşa kimler geldi, kim ağladı, kim osurdu duymadım bile. öyle de deliksiz, rahat uyudum ki hala aklımdadır. askerlik süresince bi daha da o kadar rahat uyuma şansım ise maalesef olmadı...olamadı... şaka lan şaka, eninde sonunda bitirip geliyorsun işte, yemişim ilk gecesini, son ictimasını.
nerede olduğunu kestiremediğin ve kendini uzaylı gibi hissettiğin gecedir. keza herkes yeşildir kendini kurbağa sanma olasığın da yüksektir. o gecenin sabahında savaş çıktı sanarsın kıdemli bir koğuşcu eleman dolaplara vura vura koğuşşşş kalk diye bağırır kafanı ranzaya çarpma olasığı da çok yüksektir.
