geçen aylarda babamın bir arkadaşına ikram ettiğim, bir kaç aylık kolayı düşününce hala utanıyorum. kim bilir asit tadı alamamıştır ama zehirlenmediği için bence dua etmeli.
At ölür meydan kalır,yiğit ölür şanı kalır diye çok güzel bir söz vardır. bu yazar bundan önce yaptıkları ve bundan sonra yapacaklarıyla gönüllerde taht kuracaktır. Hemen hemen her başlığın altında kendisinin yaptığı o eşsiz yorumlarla karşılaşmanız muhtemeldir. Artık yorulmuştur kafa dinlemeye ihtiyacı vardır. Şu sıralar ortalıkta da görünmüyor olabilir ama o hala buralarda bir yerlerde..
Aynı zamanda haddinden fazla mütevazı bir insan olduğunu bana atmış olduğu mesajla bir kez daha gözler önüne sermiş, adeta bende burdayım demiştir. Seviyorum kendisini.
genelde mutfağın kenar köşelerine terk edilmiş cola şişelerinin dibinde 1 bardak kadar kalmış coladır. en sonunda ya misafir çocuğuna verilir ya da evyeye dökülür.
edit: hatamı düzelttiklerinden dolayı teşekkürlerimi sunarım efenim.
Özlenen, kendisini özleten, şimdi kapıdan içeri girsede bizleri sevince boğsa dedirten melek gibi bir insan. Kendisini fazla tanıma şansım olmadı ama tanımadan bunları söylüyorsam daha doğrusu söylettiriyorsa tanıdıktan sonra neler söyleyeceğim kimbilir. Seni unutmadık, unutmayacağız, unutturmayacağız...
