1970-2011 yılları arasında en düşük sıcaklığın 6 aralık 1982'De -10.8, en yüksek sıcaklığın 28 temmuz 1981'de 41.6 derece olarak ölçüldüğü doğu karadeniz şehri.
çoruh vadisindeki enerji politikalrı yüzünden metobolizması değişen ikinci memleketim. ayrıca şehir merkezine kıyasla daha büyük ve daha güzel ilçeleriyle meşhurdur (bkz: hopa) (bkz: arhavi). sınır kenti olması bakımından, valiz ticareti ve turizmi bölgeye oranla gelişmiştir. ayrıca natashaolrak tabir ettiğimiz emekçi rus hatunlarını artvinin herr köşesinde bulmak mümkündür. *
yokluğunda hasret varlığında nefret duyarsınız. bunun imkan yokluğundan kaynaklı olduğu su götürmez bir gerçektir, küçüktür, sosyal yaşantı açısından gelişmemiştir vs vs. tabii bunu genç kesim için söylemek daha doğru olurki öyledir de zaten. artvinli olmak tuhaf, acayip anlatılmaz bir şeydir. artvin dışında - bilmem benden kaynaklı mıdır?- nerelisin diye sorulunca artvinliyim demek ayrı bir haz verir adama. bunu şu ana dek aldığım tepkilerden dolayı söylersem yanlış olmaz eminim.
bozulmakta olan yapısına rağmen adam akıllı adamları, hoşgörülü insanları barındırır içinde. insanları saftır az da cahil ama asla art niyetli değillerdir. rivayete göre uyanıklardır da. şayet dediğim gibi saftırlar ve kandırılmaları uyanık oldukları kadar da kolaydır. eğer kendinizi o kişinin * gözünde belli bir konuma getirmişseniz sizi hiçbir zaman yarı yolda bırakmazlar.
içinde farklı ırklardan -gürcü, laz, hemşin, poşa*- insanları barındırır. birbiriyle ilişkili farklı kültürlerin etkileşimiyle var olmuş bir memlekettir artvin. kültür açısından diğer bir çok ili yarı yolda bırakacak potansiyeli taşır. halk oyunları, yemekler, doğası vs vs. her ilçesinin insanı, diğer ilçelerin insanlarıyla hemen hemen farklıdır. bir yusufeli ile şavşat insanı aynı değildir yada ardanuç ile hopa... sonuç olarak karakter bakımından istisnalar taşısa da çoğu aynı yolun yolcusu iyi, güzel insanlardır. yalnız dışarıya doğru olan göçten dolayı nüfus azalmakta, bu açıdan soyu tükenmekte olan türler içersinde bulunmaktadır.*
benim memleketim herşeyim, dünyada en büyük Atatürk heykelinin bulunduğu yer, şu okul bitsede memleketime gitsem dediğim, 21 saat süren yolculuğa rağmen 1 haftalığına bile gittiğim, yaz aylarının hemen hemen her günü festivalleri olan bir yer, orası göğe komşu topraklar.
evliya çelebinin burayla ilgili bir sözü vardır; artvine geldim bir fincan koyacak düzlük bulamadım diye. aynen de öyledir. bütün şehir yokuş çıkmaktan roberto carlos olmuş.
bir hafta kaldıktan sonra artık çekilmez olan her tarafı yeşil olan doğu karadeniz şehri. evet heryeri yeşil ama dağ, taş, ot karın doyurmuyor. istanbul'dan gelmeye kalksanız otobüsle bir gün sürüyor. iyisi mi gelmeyin efendim yaşanmaz bu yerde. tatilin bitmesini iple çekiyorum resmen.
