Ahah yav bu sözlükte gerçekten garip insanlar var. Ben sözlüğü bıraktığımda bu herif yine bu başlığa yazıyordu. Koca yıl geçti hala aynı şeyleri yazıyor. Merak ettiğim özsaygısını nasıl yitirmiyor oluşu. Tekrara düştüğünü bilmek insana aşağılık hissettirebiliyor çünkü.
Düşmanının bile üstünü örtmüş alnına sirkeli sularla kompres yapmış biri olarak kuşkusuz ben de üstünü battaniye örterdim. Ancak merhametten maraz hasıl oluyor, iyilik insanlara ağır geliyor.
Üzerimi örtecek kimsem kalmadı ki, hiç olmamış da olabilir. Hava serin üşüdüm, belim de ağrıyor. Tek başıma yapabilsem sizi yormam bile. Acaba rica etsem, şey, bu gecelik siz örtesiniz olur mu?
