topluluk içinde bile küfür edip rezil etmesi.Sizin başarınızı kıskanması.Verdiği sözleri tutmaması.Buluşma ayarlayıp gelmemesi.Palavra ve yalanlarının ortaya çıkması.Arkanızdan konuşup yüzünüze gülmesi.Onun iyiliğini düşünüp tavsiye verdikçe sizi takmaması.Her zaman yanındayım diyip ne bir kavgamda ne de hasta olduğumda hastanede yanımda olmamaları.
(daha yok muydu diyeceksiniz belki ama benim çıkarcı dostlarımda gözlemlediklerim bunlar).
Kaba olması. Var bazen öyle. Nasıl bir aile ortamı var, nasıl bir kültürün çocuğu anlamıyorum. Bir ortama girince selam vermez, hizmet alınca teşekkür etmez, çalışanlar ile asla göz teması kurmaz ama kendinden daha üstün olduğu düşündüğü insana hayran hayran bakar. Nasıl tipler sahiden çözemiyorum ve ısınamıyorum.
Büyüğünü küçüğünü bilsin, zarif olsun, sahiden diğer kötü özellikleri bir yere kadar çekiliyor. Ama kaba olunca ben tahammül edemiyorum hiç.
Bir his düşünün ve sizi manasız rahatsız edip dürtüklesin. Bu his altında bir sürü nedeni barındırıyor ama siz farkında olmuyorsunuz. bir nevi görmediğiniz şeyleri size hissettiriyor ve soğumaya başlıyorsunuz. Bazen normal bir şey söylese bile siz bir anda sinirlenirsiniz ve o anlarda bazı şeylerin yolunda gitmeyeceğini anlarsınız.
