bir yerlerde farki vardir umarim bunun. ama benim hayatimda olmadi. fazla uzatmak yersiz bu yuzden benim icin. ben tanju okan'dan dostlarim'i dinliyorum.
arkadasla zaman gecer, dost gecen zamani kazandirir sana; yillar sonra bile hatirlayip huzur buldurur, huzurun olur..
derdin oldugunda arkadas kafani dagitmak icin eglenmeye tesvik eder, dostun once oturup dinler.. dost asla "bos ver, takma" demez.
arkadasin basina bi'sey gelse yardimci olmaya calisirsin, dostunun basina bi'sey gelse iki elin kanda olsa birakir, unutur butun kuslugu darginligi kosarsin, ilaci yoksa yaratmak icin cirpinirsin.
arkadas sosyal hayatin devamliligi icin elzemdir, dost yasama sevincini tasiman icin elzemdir.
arkadas arkadastir, dost tanri'nin vermeyi unuttugu kardestir.
arkadas yaran kanadiginda "gecmis olsun" demekle yetinir, dost yara bandin olmaya dunden hazirdir.
arkadas hayatinda oldugu icin onem teskil etse de yine de herhangi birisidir, dost penguudur. tektir, ozeldir, onemli(n)dir..
arkadaş, yıllar sonra bir araya geldiğinizde geçen zamanı genel hatlarıyla konuştuktan sonra kaldığınız yerden devam edebileceğiniz kişiyken; dost dün ayrılmış olduğunuz kişidir. hiç bir şey konuşmasanız da olur, araya yıllar ve yollar girse de ruh birlikteliğiniz sürmüştür
dost daha buyuk bır kıtabevıdır arkadas kıtabevıne gore.
ayrıca dostla dost hayatı yasanabılır, arkadas ıcın boyle bır secenek yoktur.
genellıkle deyımler dost ıcın soylenmıstır., arkadaslara onem verılmemıstır.
eğer hayat bir ağaç ise; arkadaş ağaç üzerinde yeni filizlenen küçük bir sürgün iken, dost onun basbaya gövdeye dayanmış kuvvetli bir dal haline gelmesidir. bundan dolayı arkadaşın kaybı her mevsim yeni filizler ile bertaraf edilebilirken, dostun menfi bir durumu bizatihi ağacı çürümeye kadar götürebilir.
