araplar bahane edilmesi boş yere.
bir müslümana bakarak dinden soğunuyorsa zaten imanı pamuk ipliğinde demektir.
kimse kendi nefsine yenik düşmesine kılıf uydurmasın.
bunlar ahirette sorguda insanı kurtarmaz. her koyun kendi bacağından asılacağı gibi herkes kendisinden mesul
olup hesabını verecektir. arapları bahane etmeye gerek yok siz ibadetinizi yapmaya niyetliyseniz gerisi detaydır.
valla beni dinden soğutan olay bu değil ama anlatmak isterim bu adamlardaki riyakarlığı, senelerden 2011, o zaman 16 yaşında toy bir delikanlı olarak ailem beni tek başıma ingiltereye gönderdi, bir aile yanına verdiler ki evde de ingilizce konuşayım, neyse benim arap bir ev arkadaşım vardı, aynı çatı altında yaşıyorduk, ilk suudi arabistanlı arkadaşım da oydu, yalnız adamdaki israf kimsede yok. Hani o eve para verdi ya, ailedeki kadının yaptığı yemeğin yarısı alır tabağına, yiyemediğini direk çöpe atardı. halbuki bildiğim kadarıyla israf en büyük haramlardan birisi, buradan zaten bir dallama olduğunu anladım herifin, neyse bir akşam evdeki diğer öğrencilerle(Fransız,2 isviçreli, 1 türk, 1 arap) dışarı gidelim dedik, herkes içiyor falan, bende bira aldım biramı yudumluyorum, bizimkisi gözleri bir devirdi bana öyle bir baktı ki, nasıl içersin oğlum sen falan diyor, bende gayet rahat bir şekilde "boşver boşver bu dünya fani dünya" diyorum. kafalara gel. neyse ben çocuğun yanında anladım ki dini muhabbetlere girilmeyecek. Sonra aynı hafta bir başka gece, ben bu çocuğu bir partide gördüm, çocuk bir finli kızla işleri pişiriyordu hemde öyle böyle değil, görseniz "lan dallama git evinde yap yapacağını dersiniz.", ben tabii bunu görür görmez durur muyum? gittim yapıştırdım cevabımı "la oğlum sen alkole laf ediyordun, zina yapıyorsun lan, hani noldu müslümanlık?" dedim. çocuk tabii bozuldu falan ama devam etti. işte arkadaşlar kısadan hisse, anladım ki bu işin ülkesi,milliyeti,vatandaşı,yasası yok. Her şey kişinin kendinde, o araptan her anlamda daha iyi insanlar tanıdım, gavur dersiniz, senden benden daha çok düşünüyor mazlumun halini.
