beni en rahatsız eden olay. harbiden ayar oluyorum bu tiplere arkadaş. ulen ben bir şeyi demeden önce bin kere düşünürken aklına gelen ilk şeyi söylebilme cesareti nereden geliyor abicim? her yerde vardır bunlar. ezersin, büzersin, rencide edersin yine de anlamazlar. çabalıyorum kendi çapımda ama bir bitmediniz amına koyuum...
ilkokulda öğretmen daha tahtaya soruyu yazmadan 'ben çözerim.' diyen tiptir. genelde çözemez soruyu. tahtada apışıp kalır. o yaşta kıvırmak ve yüzsüzlük nedir öğrendiğinden lisede pişkin olarak karşımıza çıkar bunlar. şirinlerin köyünü düşün, oradaki gözlüklü şirin işte amına koyuum. lisede gözüne kestirdiği her kıza teklif edecek ve red edilince hiç gocunmayacak ergendir artık o. büyümüştür abisi. her girdiği ortamda dikkat çekmek için yarım aklıyla konuya dahil olurlar. hiç bir bilgileri tam değildir genelde eksiktir boşlukları kafada tamamlarlar. bir yere çekilmeye çok uygundurlar. ülkücü olmuş, türkücü olmuş farketmez. biri bunu gazlarsa everest'e tek ayak üstünde zıplayarak çıkabileceğini idda eder. iş yerinde de vardır bunlardan her olaya zıplarlar. 'yaparım, hallederim.' modundadırlar. önce bir kendini tart arkadaş, yapacaklarınla yapamayacakların arasındaki çizgiyi belirle.
'Ben, bilmediğimi bildiğim için diğer insanlardan akıllıyım' demiş sokrates. ne iyi demiş lan.
