Ne zaman öleceği belli olmayan her insanevladının benimsemesi gereken davranış biçimidir. Neticede bize tanınan kısıtlı süreye ne kadar mutlu anlar sıkıştırırsak o kadar mutlu ölürüz.
(bkz: sieze the day) açıkcası herkes bu mantıkla yaşasa bir problem kalmaz gibi geliyor bana. kira derdiymiş fatura derdiymiş 240 krediymiş boş işler bunlar önemli olan hayattan keyif almaktır. elimden geldiğince yapmaya çalıştığım yaşam biçimi.
Her canlı anı yaşar ama kendini geçmişte kalmış veya geleceği için birşeyler yapmış gibi görür. Oysa herşey o an içindir o anda olur ve o anda biter insanlar kendini anı yaşayalım diyerek komikleştirir.
Geleceği dönük yaşayıp, bütün yaşamını çalışarak, kendi harap ederek, bir nevide rahata ermek düşüncesiyle yaşamaktansa, anı yaşayarak hayatımızı bu şekilde sonlandırmak gerekir. Şimdi bir bak kendine. Zaman geçiyor değil mi ? Sen ise ne yapıyorsun; daha çok çalışıp ilerde rahat edeceğine inanıyorsun. Aslına bakarsan zaman geçiyor ve yaşadığın dakikalar geri dönmüyor. Sana sesleniyorum, insan denen; düşünme kabiliyetine sahip ırk; bırak artık şu geleceğe bel bağlayıp, ''Geçen Dakikalarına Değersiz Bir Şekilde Sırt Dönmeyi''.!! Bırak artık ''Ömrünü Törpülemeyi.!!''. Topla artık kendini. Dik şu lanet olası başını.!! ''Bir Tek Anı Yaşa.!!''
yanlış anlanan bir anlayış. anı yaşarken kendimize ve hayatımıza zarar verecek şeyler yapıyorsak o olayın bokunu çıkarma oluyor. tasavvufun temel felsefesi de budur. anı yaşa ister sevapla ister günahla. insan yaşadığı her anda başkalarına fayda sağlayacak eylemler yaparsa o yaşam yaşam olur.
düne takılmadan yarını düşünmeden yapılması gereken eylem olmasına rağmen hiç beceremediğimiz şeydir. bu büyük yanlışı aşağıda ki yazı da daha iyi anlayacağımızı düşünüyorum. belki bilinen şeyler fakat anlatım farklı belki olaya biraz farklı bakmamızı sağlar.
Çok zaman önceydi.
O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir şey yoktu.
insanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı.
Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı. ...
Derken zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan. Bir parçasına dün dedi, Diğer parçasına bugün, Öteki parçasına da yarın.
Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu...
Dünü düşünüp pişman oldu, Yarını düşünüp telaşlandı; ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya kadar yaşadı. Farkında olmadan rezil etti bu gününü.
Oysa yarın, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarın diyordu.
Bir türlü beceremedi. Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı. Bu günü eline yüzüne bulaştırdı... Mutsuz oldu insan. Ve ne gariptir ki yarının telaşı da, dünün pişmanlığını da hep bugün yaşadı; ama bugünü hiç yaşayamadı...
geçmişte yaptığı hataların farkına varamayan ve dolayısı ile tecrübe edemeyen, geçmiş iyiliklerin büyütülmesine ve geleceğe taşınmasına katkıda bulunamayan, geleceği inşa etmek için emek sarf etmeyen, kendisi ve hatta gelecek nesiller için sağlıklı bir tohum ekme ihtiyacının farkındalığından yoksun insan eylemi. bedensel olanın ihtiyaçlarına öncelik veren, ruhun ihtiyaçlarından, hatta belki de ruhun varlığından bile bihaber olan, insan doğasından uzaklaştıran, içgüdüsel yaşam ki daha çok hayvanlara mahsus olan. kendisi için, bir başkası için, toplum için ufacık bir emek verebilme kapasitesinden yoksun, kendi bencilliği ile yaşamak, kendisi için yaşamak. kendisine verdiği zarar yetmezmiş gibi toplumun, toplumların bölünmesine olan katkısının farkında değildir. çünkü hafızanın önemini anlamaktan yoksundur. hafıza silindikçe tecrübe yokmuş tavrı yaşanır. anlık olarak etkilenen birşey yok gibi görünse de, büyük harfle zamanda etki büyüktür. ve hem büyük harfle, hem italik, hem de koyu renkli yazılan zamanda hafıza yok ediliyorsa, tarih de yok edilir. bugün tarihinden bihaber insanlar toplumlar vardır, ve belki de Çiçero haklıdır: "tarihi olmayan toplumlar, hiçbir zaman varolmamışlardır."
Anı yaşamak ingilizce de Now- olarak bilinen 'şimdi' an eylemi içinde saatinin sürekli onu göstermesidir. Keşke ve ya' kelimelerini kullanmayı sevmeyen insanlar için yaratılmış bir zaman dilimidir.Anı yaşamak bulunduğu ve yaşıyor olduğu zamanda beş dakika sonrasını düşünmemek demektir. Zaman zaman yaşanamayacak güzellikleri hayatına katan yeri geldiğinde ise dönülmez hatalara yol açabilen bir zamandır.
geçmiş bilincinden ve gelecek tasavvurundan yoksun, sadece bugününü düşünen insanların benimsediği, özellikle gençler olmak üzere bütün insanlara nefislerine göre yaşamaları gerektiği düşüncesini empoze etme amaçlı vitrine konmuş söylem.
"öyle bir an gelir ki yaşayamazsın. ya ölüsündür ya da yaşamaya dermanın yoktur. o yüzden yaşadığın anı güzel yaşa. o anın kıymetini bil" sözlerine kadeh kaldırtan yardımcı filli tamlama.
anı yaşamak, anda yaşamak; mutlu olmanın, kendini mutlu etmenin en basit yoludur.
anlık heyecaların ve heveslerin peşinden sürüklenelerin/koşanların, ancak geçmişini bilmeyen ve geleceğini tasavvur edemeyenlerin, kendilerini mutlu kılma yöntemidir.
geçmişi ve geleceği arasında sıkışmış, sinmiş, pısmış olan, ne yapsın sırt çevirmekten, mutlu olmaktan başka!
bu halde geçmişini, tarihini, kendini hatırlayıp ye'se mi düşsün?
hayatı yaşa korma!*
su akar yatağını bulur, nasılsa...
bunca çaba ne diye!
ya ümit?
hiç olmadı veya eridi gitti..
bu dengeyi kurmak ayrı, korumak ayrı derttir.
ferahlıkla korkuyu yoğurmak, eldeki çamuru kurutmadan, bir de dik durmak...*
ümidini yitiren, yitmiş gitmiştir...
ve sadece anı yaşamak kalır elde..
