altı yıldır kullandığım şeyler. bu geceden itibaren azaltarak bırakacağım. daha iyi olduğumdan falan değil, en kötü zamanlardan bile daha kötüyüm. hissetmekle alakalı değil, uzun zamandır hissetmiyorum zaten. sadece hiçbir şeyi toparlayamıyorum ve bu hayatımı mahvetmek üzere. aldığım tedaviler falan bi boka yaramadığı için doktora falan da gitmeyi düşünmüyorum bırakmak için. en kötü ihtimalle biraz daha geç yaşamımı sonlandırırım. elveda zalim dünya. artık antidepresanlar olmadan öldürmeye çalışacaksın beni.
sosyal çevremdeki insanların herhalde yarıya yakınını oluşturan insanlardır. bu insanların da herhalde yarısı bir psikiyatriste gitmiş ve doktor tavsiyesi ile bu ilaçları kullanıyorlar.
öncelikli olarak lafım doktor tavsiyesinden bağımsız olarak bu ilaçları kullananlara: bu ilaçlar mucizevi bir etki ile insanı toz pembe bir dünyaya davet eden mutluluk şekerleri değildir. tıpkı bütün ilaçlar gibi insanın "bozuk olan", tedaviye ihtiyaç duyan bir yönünü düzeltmeye yardımcı olurken, diğer yandan başka taraftaki dengeleri de sarsabilen ilaçlardır. yan etkisiz ilaç olmaz. bunun için lütfen kendi kendinizin doktoru olmayınız.
diğer yandan, bu ilaçlara naif bir bakış açısıyla bakıp, "benim bazı sıkıntılarım var, ve bu sıkıntıları çözmek için dışarıdan yardım almam gerekli" düşüncesi, bu yardımın illaki antidepresanlardan gelmesi gerektiğini göstermez. en nihayetinde bütün psikolojik hastalıkların tedavisi, kişiye böyle bir psikolojik sorunun olduğunun kabul ettirilmesiyle başlar, sorunun kaynağının ortaya çıkarılmasıyla devam eder ve ruh halini etkileyen olay veya durumun kendi hayatını nasıl etkilediğinin farkına vardırılmasıyla sona erer.
bu tip antidepresanlar sorunun çözümünü sağlayan bir etken değil, sorunun çözülmesi sırasında o sorundan kaynaklanan ve yaşantıyı etkileyen hareket, davranış ve ruh halini "normale" getirmesi görevi olan destekleyici tedavinin parçasıdır. unutulmamalıdır ki, sadece antidepresanlara bağlanmış bir tedavi süreci, sorunun olumsuz etkilerini geçici olarak çözmek dışında, sorunun uzun vadede çözülmesine yardımcı olmaz. eğer antidepresan kullanımı ana tedavi sürecinden bağımsız olarak gerçekleşiyorsa, bu sorunun çözülmesi yerine; kumların altına gömülmesi anlamına gelir. ancak tekrar esen rüzgarlarla beraber kumların altına gömülen pislik, ortadan kaldırılmamışsa, bu sefer aynı problem daha "kokuşmuş" bir şekilde tekrar önünüze gelecektir.
lütfen antidepresanları bilinçsiz kullanarak vücut dengemizi bozmayalım; ve eğer bir doktor tavsiyesi ile kullanılıyorsa da bu ilaçların sorun ile yüzleşerek çözülecek bir ana tedavi yönteminin sadece destekleyici bir unsuru olduğunu göz ardı etmeyelim.
''sahte mutluluk'' veren ilaçların genel adıdır. insanlara gerçek mutluluğu veremeyen düzenin, doktorlar aracılığıyla elimize sıkıştırdığıdır. peynir-ekmek gibi satılır bu sebeple.
Kırmızı reçete ile yazılan genellikle psikolojisi bozuk olan insanlar tarafından kullanılan ilaçlardır. Bir diğer antidepresan ise 80'li rock gruplarıdır; fakat şu an konumuz bu değil.
kullanan insana saygı duyulur özellikle.neyin saygısı anlamam. la adam arızalı işte. ne saygısı duyuyorsun. ne abartıyorsun. saygı duyacağına sevgi duy.
