geçen sene son haftada kümede kalmış, bu sezon şampiyonluk potasında olan kulüp. yıllardır şifo mehmet'te ısrar etmelerinin meyvelerini almaya başladılar.
özgüveni yükselmiş takım. helal olsun şifo mehmet'e. umarım 2. bir ertuğrul hoca olur. ancak oyuncuların maçta bazı hareketleri aşırı özgüvenliydi. dikkat etmeli.
23 aralık 2012 trabzonspor galatasaray maçında trabzonspor yakaladığı pozisyonları değerlendirseydi, 2012-2013 süper ligin ilk yarısını lider kapatacak olan takımdır. olsun şu an da liderle aynı puanda kapatma ihtimali olacaktır.
ligin ikinci yarısında da 37 puan toplayabilirse 2006-2007 sezonunda fenerbahçe'nin şampiyon olduğu 70 puanla 2012-2013 sezonu türkiye şampiyonu olması ihtimal dahilindedir.
Yanılmıyorsam devre arası akhisarla olan maçı da yapılacaktır ve çok çok büyük ihtimalle kazanacaktır. Sezon sonuna kadar ligin zirvesinden kopacaklarını düşünmüyorum.
ciddi anlamda iyi futbol oynayan tek takım şu an ligde. çok organizeler. ve iyi yabancıları var. bu takımın şampiyon olma ihtimali bile herkesi çok mutlu ediyor içten içe. şu an hiçbir tv, spor programı ve gazetede bundan bahsedilmemesi gerçekten çok üzücü. medyanın ne halde olduğunun önemli bir ölçütüdür bu. hak ettikleri değeri sene sonunda bulmalarını diliyorum.
rehavete girdiler herhalde. erteleme maçında akhisar'a kaybettikten sonra bugün de gençlerbirliği'nden 5 yediler. anadolu takımlarının kronik hastalığına yakalanmış gibi duruyorlar. du bakalım.
ben bunu yazdığımda 6 galibiyet ve 3 mağlubiyeti olan takımdı. bu entyden sonraki performansı ise 3 galibiyet 3 beraberlik 4 mağlubiyet.
bu ülkenin basını benim kadar bile anlamıyor işte futboldan. skor yorumcusu alayı. ayrıca orduspor da bazılarının sürpriz şampiyonluk adayıydı galatasaray' ı yendikten sonra, şu an düşmemeye oynuyorlar.
son zamanlarda büyük düşüş yaşadılar. buna takımın rehavete kapılmış olma ihtimali, yoğun maç trafiği, takımın yarısından fazlasının sakat olması ve mecburiyetten oynatılan bazı futbolcuların yeterli olamaması etkili olmuş gibi görünüyor. dün oynanan maçta ilk beş dakikada iki gol bulan antalyaspor yine performans olarak ortasının olmadığını gösterdi. zira gençlerbirliği maçında ben stada girerken takım yediği ikinci golün santrasını yapıyordu. antalyaspor maçını televizyondan izlerken size göze hoş gelen bir futbol izlettiriyor. antalyasporu destekliyorsanız ve maçı tribünden takip ediyorsanız sanki topla kalenin içine kadar girmeyi düşünüyorlarmış gibi bir izlenim oluşturuyor insanda. oynadığı her maçta belli bir sisteme bağlı kalıyorlar ve maçın gidişatına göre oyun sistemini hiç değiştirmiyorlar. eğer ligi üst sıralarda bitirmek istiyorlarsa maçın gidişatına göre b planı da belirlemek zorundalar.
elazığ mağlubiyeti ile düşüşe geçmiş şehrimin takımı. son 10 maçta 6 mağlubiyet, 1 beraberlik, 3 galibiyet. böyle bir takım değil şampiyonluğu, uefa'ya katılmayı bile çıkarsın aklından. üç büyüklerin maçlarında bile 7000 kişilik stadı dolduramayan taraftar kitlesine sahip. eskiden bahaneler stadın uzak olmasıydı, şimdi? hiç. arkasında taraftar olmayan hiç bir takım başarıya ulaşamaz. bursaspor'un şampiyon olmasındaki en büyük etkendi taraftar. antalyaspor'un böyle bir taraftar organizasyonunu yakabileceğini sanmıyorum. yine de başarılar antalyaspor, umarım ligin sonunda bu sözlerimi bana yedirirsiniz.
