haftalar öncesinde yaşadığım, sinirden cinayet işleyecek duruma geldiğim fakat sonradan izahı yapıldığında sakinleştiğim hadise. haftalar öncesinden manava gittim. rüstem amca, rüstem amca! rüstem amca ortalıklarda yok. ileri, tezgahın arkasına doğru ilerlediğimde rüstem amcayı annemin üstünde, ellerini göğüslerinin içinde mıncıklarken buldum. annem de hafiften inliyordu. ne ulan bu vaziyet! diye narayı bastım. meğersem annem bana oraya en sevdiğim meyve olan şeftali almaya gelmiş. annemin göğüslerinin içine ise örümcek kaçmış, rüstem amca da anneme yardım ediyormuş zehirli olabilir sokmasın diye. ulan ne gerizekalıyım şimdi bunları yazdım ya yine pişmanlık hissettim. anneme söyleyeyim de yarın birkaç alışveriş yapsın orda, manav biraz para kazansın.
