+ Çocuğun olsun da gör.
+ Ben mi senin çocuğunum sen mi benim anlamadım.
+ Senin çocuklarında sana yapsın.
+ Nedir benim senden çektiğim.
+ Senin çocuklarında sana 5 beterini yapsın.
birtürlü anlam veremezdim "sen mi geldin" sorusuna.. taa ki gelenin ben olmadigini anlayana kadar evet gelen ben degilim artik senin olmadgin yere.. şimdilerde ise ben soruyorum bu soruyu geceleri her üstüm açıldıgnda.. cevap vermiyosun çünkü sende anlam veremiyosun kendi kendime konusmama nur icinde kal gittign yerde
20li yaşlardasındır. bir akraba ziyaretindesinizdir. eve dönmek yaklaşık 2 saat kadar sürecektir. ve kapıda vedalaşırken herkesin arasında bağırarak "çişini yaptın mı kızım" der.
bir de 12-13 yaşlarındasındır. o zamanlar oturduğun şehirde tramvay yoktur ve hayatında ilk kez içinde tramvaylar dolanan bir şehre gelmiyorsundur. hatta daha önce de bi çok kez görmüşsündür. ama anne psikolojisi işte. yine herkesin (ki burada bir meydan dolusu kalabalıktan bahsediyoruz) içinde bağırır : "aaaa bak kızım tramvay geçiyor!"
hayır öküz değilim sadece heyecanlı bir anneye sahibim.
