yaptığım ilk karikatürü çöpe atması .Bi bilse onu ne şartlarda yaptığımı. Abarttım sanırım. sonuç itibariyle kesinlikle gereksiz olarak adlandırılamaz...
özenle biriktirdiğim lombak,lemanyak dergilerimi kalabalık yapıyor diye gidip balkona koymuştu sonra yağmur yiyince canım dergilerim hepsi çöpe atıldı. evlat acısı gibiydi.
annelere saygı duyduran nesnelerdir. şurada birkaç tanesini okuduktan sonra cidden saygı duydum. benim annem ne bulsa sakladığı için insanın bir şeyler atan anneler olduğunu görünce gözleri doluyor.
eskiden oyuncaklarım, tasolarım, bilyelerim, kokulu kağıt, peçete koleksiyonlarım.
şimdi ise, kendi tasarladığım örnek dergiler, en sevdiğim pantolon ve t-shirtlerim.
üniversite sınavına gireceği hafta annesi banyo kazanını yakmak için kağıt aramaktadır. bir tane bulur gerekli bir şeye benzediği için tamamını yırtmaz, adının soyadının olduğu bölümü yırtar ve kazanı yakar. arkadaşım da giriş kağıdının yarısının olmadığını sınavdan bir gün önce fark eder.
-bilmem kaç sene gözün gibi bakıp biriktirdiğin maç biletleri.
-30 yıllık çizgi romanların da aralarında bulunduğu koleksiyon.
en bombası için;
-yazlığa gittiğinde bütün aramalarına rağmen bulamadığın bisiklet.
gerekçe de şu:'oğlan artık büyüdü bu yaz binmez nasıl olsa'.
