onun sorma sizin cevap verme lüksünüz yoktur.görür ve atar.istanbul film festivali biletimi,foça rock fest bilekliğimi,ben de anısı olan bilyelerimi attığı gibi.ne istiyosun ya odamdan...ana bu naparsın.biricik anneciğim.
kocaman olmuşsunuzdur kendi eviniz barkınız vardır ama anneler oraya da müdahale etmeye devam ederler efendim. haftada bir gelip kapıdan girer girmez * temizlik yapmaya başlar. önce mutfağa girer. önce tenceye tabağa sarar bunlar eskimiş atalım diye. yeni aldım falan dersem ne hikmetse kırılmaya başlar tabaklar, bardaklar kazara. yarın aynısından iki tane alacağım tehdileri üzerine çekmecelere geçer. bu eskimiş, bunun rengi kötü, bu naylon diye seçmeye başlar kıyafetleri. benim ki göstere göstere atar.
kadınlarda doğum yaptıktan sonra yani anne olduktan sonra sanırım ilginç bir sonar peyda oluyor. nerede gerekli, nerede önemli şey var ise istem dışı onu bulup direk çöpe yollayor soruncada direk 'ben ellemedim' diyorlar. işin ilginç tarafı olacağını bile bile evladın önemli nesneyi ortaya bırakmaya devam etmesi.
olayın kahramanı annanemdir. olaya adı karışan nesne şu sıralar yer bezi görevi gören, zamanında almanya ligi'nde futbol oynayan dedemin o dönemki formasıdır.
içi hafiften çatlamış seramik kupa.
neymiş efendim mikroplar yuva yaparmış. yahu günde 3 kere bulaşık makinesine giren kupada mikrop ne arar?
hiç değilse saksı yapsaydık, hatırası vardı bee.
