hiçbir an. çokta değerli görmüyorum onu ve diğer tüm insanları. bugün mesela dedi "ankara da o kadar patlama oluyo odtulu gençler ölüyo sen ölseydin keşke." hiçbir şey demedim. muhabbet kuşum insanlardan daha önemlidir annem de dahil.
Anne ile yaşanan tartışma sonucu evin kapısını çarpıp dışarı kafa dinlemeye gittiğimizde gördüğünüz anne ile oğlun mutluluk Tablosu ben Naptım dediğiniz de anlaşılır.
gittiginiz uzak diyarlarda cantanizdan cikiveren sekerlemeler, meyveler, kuruyemisler... ve uzak diyarlarda gece akla gelip agladiginiz anlar... bizi dusunen yegane varlik. bizi karsiligi olmadan sevebilen tek insandir anne.
Akşam yemeği vaktidir. Sofrada oturmuş ailecek yemek yiyorsunuz. Son bir köfte kalmış tabakta. Hatta tam köftede değil yarısı kadar. Bir köfteye bakıyorsunuz bir de etrafa. O sırada anneniz sizi farkediyor ve cevabı veriyor. '' Ben zaten çok külo aldım bu aralar. Sen ye o köfteyi. Sonra duba gibi oluyorum. '' işte o anlardır efendim. Sizin iyiliğiniz için kendisinden bile vazgeçer Anneler. Sırf sizin mutluluğunuz için kendi mutluluğunu bile göz ardı eder. Anneler birtanedir kısaca, Anneler pahabiçilemezdir.
