Bir insanın basına gelebilecek en kotu şeylerden biri, belki de en kötüsü. Hemen her gün dusunulur bu gerçek ve can sıkar. Annemden önce olmeyi isteyip, onun benim olumumu gormesini isteyecek kadar bencilim evet. Annemin olumunu görmek istemiyorum.
Düsünmesi bile ağlatırken gercegi nasil olur diye dusundurur Ve yine aglatir uzer. Zor bir durumdur hayatta guvendigin tek insandir o da veda eder dönmemek üzere gider acıdır. Yine belli olmaz tek umidim ve istegim onlardan ölmek.
Korktuğum, korktukça kendimi daha da çok suçladığım durumdur. Anneme sevgimi belli edemem ben, o da şikayet eder bundan. Ama bilse ne kadar sevdiğimi ama dünyanın en öküz insanı olduğumu. Biliyor gerçi öküzlüğümü. O ölmesin, ona bir şey olmasın. Ben herşeyimi veririm. En güzeli beraber ölsek ya?
kaçınılmaz sondur. o gün geldiğinde bütün herkes gibi -ben dayanırım diyen yalan söyler- bizde yaşama sevincimizi bir süreliğine kaybedeceğiz. ama hayat bizim için devam edecek.
hiçbir zaman kabullenilemeyecek bir durum aslında. sanki hiç ölmeyeceklermiş gibi ve hep var olacaklarmış gibi. düşününce bile tüylerin ürpermesine sebep olan durumdur. isteriz ki ölmesinler, ancak olanın önüne asla geçemeyiz.
öyle ki çoğu zaman dile getiremediğimiz sihirli kelimeleri bir an önce söylemeliyiz .
"Sana belki hiç söylemedim, ama her zaman annem olmandan gurur duydum! ve seni çok seviyorum"
Geçen gün çay içiyordu ellerini gördüm birden.
Kırışmış, lekelenmeye başlamış işte o an fark ettim.
Günlerdir başımı yastığa her koyduğumda öleceği günü düşünüyorum gözlerim doluyor.
Hıçkıra hıçkıra ağlama hissi geliyor ama ağlayamıyorum.
Allah onları başımızdan eksik etmesin.
dışarıdan eve gelirsin en mutlu anında bir an gitmiştir o melek yüz aklından. kapının önünde terliklerini görürsün yutkunamazsın. kaldırmadım terliklerini hala duruyor merak etme.
bazen de uyanırsın sabah tam "anne evdemisin!?" diye seslenicekken susarsın. hiç hoş olmaz sabahları öyle uyanmak.
çok özledim seni.
yaza yaza bitiremediğim en güzel aşkım.
farkında olmak acı verir, yaşlandığını görmek bu yolun ilk adımıdır.
fransız kadını gibidir zamanında gözünüzde, yavaştan saçlarda beyazlama,
daha sonra unutkanlık vesaire. (bkz: öğrenilmiş çaresizlik)
