eğer bu dünyada bir süper kahraman var ise bu kesinlikle annelerdir.
her durumda sizi beladan kurtarabilme özelliği bulunan, bütün sıkıntılardan tek başına kurtulan, onların üstesinden gelen, hasta olsa dahi gündelik işlerini aksatmayan, her durumda sizi güldürmeyi başarabilen, evde sıkışmış bütün kavanozları açabilen, bütün sorunları yok eden, arkanızdan bütün pisliğinizi kaldıran vs vs bu örnekleri çoğaltabiliriz süphesiz ve bütün bunları ve daha fazlasını yapan kişinin kahraman olmaması ihtimali çok azdır.
kesinlikle bu dünyada eğer süper kahraman diye bir şey var ise annelerdir..
ne zaman; "anneeee bu yarına kuruyacaktı yaaa daha yıkamadın mı pofff " desem ertesi sabah o şeyin yıkanmış, kurumuş ve katlı bi şekilde odamda bulduğum an anlamıştım ben ben bu kadının süper kahraman olduğunu.
hayır sanki biri bu kadına gece bi güç veriyordu. ben yıkasam sabaha paçalarından sular damlıyordu ama anam yaptı mı olmuyordu işte.
sonra tam emin olmak için, ne zaman patates kızartsam yan yan anama bakıyordum. ve derken kolumu yakıyor, kolumda oluşan 1. derece yanıklara daha ben cırlarken, annemin "çekil kenara çekil, beceriksiz bok" iç sesiyle bana bi güzel saydırıp o yağın o'na asla sıçramadığını ya da sıçradıysa bile kesinlikle o'nu yakmadığı an anlıyordum bu işte bi işin olduğunu.
beni delicesine yakan yağ annemi nasıl yakmazdı? geçen odasında da kırmızı bi pelerin bulmuştum. aman allahım yoksa yoksa? evet benim annem bir süper kahramandı. şifreyi çözmüştüm işte.
her şey bi yana, süperman uçarken kıçından ancak toz bulutu çıkıyordu. oysa bizim analarımızın, alt taraflarından kocaman bebek çıkarken sadece iki kesik nefes ve sabırla merak vardı.
süpermanle bağımız tv kapandıktan sonra kesiliyordu ama , anneyle kesilen sadece göbek bağıydı.
sonra da tüm yaşamın boyunca senle o'nun arasında görünmeyen bağlar sana kalıyordu.
her boka bulandığında, kıçın her sıkıştığında, her darlandığında, korktuğunda ya da sevindiğinde direk olarak "baba" değil, "anneeaaa" diye cırlayan da bizdik.
aslında süper kahraman olması için bu bile yeterliydi.