çok sevdiğimiz sevgiliye sattığımız insan. ya da zamanı gelince geride bırakacağımız insan. tamam böyle olması gerekiyor ama koyuyor lan işte. empati yapınca kaynana-gelin tartışmalarını az olsun anlıyoruz.
ateş düşün, o kadar sıcak ki önüne geleni yakıyor, kül ediyor. annenin sevgisini, annenin sıcaklığını, annenin nedensiz sebepsiz o karşılıksız yaptıklarını ne olursa olsun o kül eden sıcağa karşı hissediyorsunuz. kötü bir şey yapınca aklımıza geliyor, yapsakta yapmasakta. yemek yapınca, alışveriş yapınca, sevgiliyken, başka anneleri görünce, temizlik yapınca.. uzakta diye yakınıyoruz.. peki olmayanlar ne yapsın, annesini görememek..
kimsenin anneler günü kutlu olmasın. paraya inat, kazanca inat kutlamıyorum bugünü. yakındayken sevgisini bilmeyen, uzaktayken çok özleyen, ağlayan, üzülen.. hayatta olmayan kişiler için ise daha vahim ve kötü olan bugünü kutlamıyorum.
diğer 364 gün için hepsinin kutlu olsun anneler günü, annelerimizin günü..
her ne kadar kapitalist sistemin oyunları geyiğine vurulsada yinede hediye alınması lazım zira anne trafından farklı algılanabilir.
not: paraya kıyamayan arkadaşlar mezarlıktan çiçek araklayabilir.
global bir pazarlama oprasyondur.
iki defa tarihi değişmiştir.
küresel pazarlama yapan büyük şirketlerin pazarlama müdürlerinin hazırladığı bir projedir.
ilk tarih ocak ayındaymış. daha sonra ny de yapılan bir toplantı sonucu mayıs ayına alınmış.
tarihte karar verilemeyince, mayıs ayımnın ilk pazarı olarak planlanmış.
Applle Ceosu Steve Jobs 2005 seminerinden. her pazarlama oprasyonu kötü niyetli değildir, başlıklı konuşmasından bir bölüm.
dünyada karşılıksız sevebilen yegane varlıkların günü...öyledir işte. sizi siden çok düşünür o. çoğu zaman bunu anlamayız, yaş kaç olursa olsun ergen triplerimiz yaparız annelerimize. sırf onlara nazımız geçebiliyor diye...sırf onlar tahammül edebiliyor diye. neyse...
sözlük aracılığıyla tüm annelerin ve geleceğin anne adaylarının bu güzel günlerini kutlarım.
kutlanmasına şiddetle karşı çıktığım bir eylemdir. sevgililer günü, babalar günü, anneler günü daha ne kadar gün varsa bunların hiçbirinin benim en değerlilerime saf duygularım kadar saf olmadıkları hatta bu sevdiklerime beslediğim safça duyguları kullanarak cebimdeki beş kuruşu almanın planları yapan iğrenç kapitalist saçmasından başka bişey değildir. nitekim amerikada hamburger firmaları dünyaya dünya hamburger günü diye bir gün ilan etmişlerdir. işin boyutuna bakarmısınız. saçmalamayın bu oyunlara gelmeyin desemde kimse şimdi annesine veya babasına bu durumu açıklayamayacak. kısa ve öz bir soru gelecek ebeveynlerden;
+neden bişey almadın lan kerata annene?
-eee baba şey, dünya işte böyle kullanıoğğyaa bizi, yalan bunl..
+keslan kes! yine parayı içkiye verdin dimi ayıp lan ayıp bugün bari üzme.*
öylesine dayatılmıştır ki bu bilinçaltına insanların, sorgulamadan cevap isterler acımasızca. bu kapitaller öyle iyi biliyorlar ki bu olayı, anne babanızı bile üstünüze salarlar. ****
anneyi kaybettikten sonraki ilk anneler günü yataktan çıkmak için kullanacağınız enerjiyi tüketiyor. eski resimlere bakma isteği iyice alıp uzaklara götürüyor sizi...
geçen güzel günler, hastane yatağındaki son anlar, sizi emanet etme çabası geliyor aklınıza...
gözler doldukça özlem artıyor, özlem arttıkça can acıyor.
midenize bir yumruk yemiş gibi devam ediyorsunuz yatmaya.
şansınıza lanet ederek...
hakları asla ödenemeyecek annelerin hayatımızdaki kutsal konumunu anlamsızca kapitalizmin dişlileri arasında öğütmeye çalıştığı gibi annesini veya evladını yitirmiş insanlara da acılarını etraftaki tüketim çılgınlığı ve yapılan yayınlar ile katlanarak tekrar yaşatan gündür.
biz bu acıyı tatmadık diye o durumda olan milyonlarca insana karşı bu kadar vurdumduymaz mı olmalıyız? ne oldu sizin merhamet duygularınıza, ne oldu şefkatin timsali annelere ki gözleri hediye paketleri aramaya başladı.
bize ne elin amerikalısı annesi için kilisede ayin düzenlemiş de onlar da bunu gün ilan etmişler de vs. vs. den. vahşi kapitalizmin kurmayları da onlar değil mi? madem annelerini babalarını o kadar seviyorlardı neden anne babanın 18 i geçen çocuğu dışlayabildiği, çocukların da annelerini yıllarca görmemesinin normal sayılabildiği bir kültür yaratmışlar o zaman. hadi onlar amerikalı. size ne oluyor peki? nedir bu anneler günü adına yapılan ve anneliğin kutsallığına saldıran şaklabanlıklar. etrafınızdaki dişi sineğe bile müstakbel anne adı altında hediye almanızı bekleyen anlamsızlıkları nasıl açıklayacaksınız. sizler etraf ne der diyerek baskılara boyun eğdikçe, annenizi bırakın tüm bayan akrabalarınıza hatta flört ettiğiniz kıza bile hediye anneler günü için aldıkça şikayet etme hakkınızı da kaybediyorsunuz. kapitalizm canavarının da ağzı kulaklarına varıyor.
Annelik müessesine yapılan bu saldırıya dur demek için bir adım da siz atın lütfen.
önümüzdeki pazar günü annelerimizin bazılarının sevinçten, bazılarının özlemden, bazılarının ise ilk defa tadacağı duygudan dolayı mutluluktan havaya uçacağı gündür.
bizlere ise ne hediye alacağız telaşı düşüyor. şimdiden düşünüyoruz ne alacağımızı.
canım annem kendisine değil evine ne lazımsa ondan isteyecek yine. tencere takımını geçen sene almıştık, bu sene artık perdeleri yeniletmez umarım.
annelerinden uzakta olanlar için katlanılması zor durumdur.televizyonlarda annelerinin ellerini öpenleri,sarılanları gördükçe insanın içini daha da sızlatır.
şahsım adına, alışıldığı üzere sıradan bir akşamüstü, durgun bir pazar günü. tüm yurtta coşkuyla kutlanacağından eminim ama. akıl, fikir, ne diyeyim ben size.
annedir yüreği fazla dayanamaz
herkes bıksa benden annem bana doymaz
öper besler beni unutur kalbinde
annem burda olsun
bana bişey olmaz
hergün bakar bana
kusurumu görmez
günler gece olsa
o ışığı sönmez
ellerim büyüdü avuçlarında
bi tek annem olsun bana bişey olmaz...
