-baba doğru mu? sen annemi...
+e oğlum onu yapmasak sen nasıl olacaktın?
-sus sus, duymak istemiyorum bunları
+dedenle babannen de sevişti ben oldum, doğanın kanunu bu.
-oha onlarda mı sevişmiş?
sonucu kaç yaşında bir insan olduğuna göre değişir. 3 yaşında bir insanın annesiyle babasının sevişmediğine inanması normaldir. 40 yaşında bir insanın annesiyle babası sevişme dönemini çoktan geride bırakmıştır zaten...
o sahneyi görmek yada işitmek anneye ve babaya olan güveni sarsar anneni hiç o durumda düşünmemişken yada babanı birden hiç ummadığın bir vaziyette yakalamak çok yıkıcı olur.
çocuk: baba ben nasıl dünyaya geldim anlatsana
baba: valla bizim çocuğumuz olmuyodu doktora gittik. sonra doktor anneni z.ktimi naaptı sen oldun işte.
anne: ay muharrem neler sokuyosun çocuğun aklına. tüp bebek tedavisi gördük sen öyle oldun oğlum.
baba: bilmiyorum artıkh.
7-8 yaşımda falandım. Sabah 8 civarı uyandım hemen yatağımdan kalktım yan odaya annemle babamın yanına geçtim. O zamanlar annemle babamın arası iyi değildi ki zaten 1 yıl geçmeden ayrıldılar. Bi baktım annem babamın üstünde koltukta duruyorlar. Daha çok küçüktüm. Kavga ettiklerini sandım. Bana kızmasınlar diye hemen ordan uzaklaştım. Ama bu olay baya beyime kazındı. Yaşım 12 civarına geldiğinde annemle babamda boşanmıştı. Annemle nerdeyse yüzüncü kez babamla boşanmaları hakkında konuşuyorduk. Birden olay aklıma geldi ama masumdum seviştiklerini değil kavga ettiklerini düşünüyordum. Anneme dedim ki aslında boşanmanız fena olmadı zaten son yılınızda bi ara sizi görmüştüm üst üste çıkmış kavga ediyordunuz. Bana dedi ki biz hiç bir zaman babanla öyle kavga etmedik bence biz farklı bir şey yapıyoduk sen yanlış anlamışsın. Hayatım yıkılmıştı. 12 yaşımdaydım daha cinsellikler yeni tanışmıştım ve annemle babamın seviştiğini öğrenmiş hatta görmüştüm. O günden beri böyleyim psikolojim bozuldu.
