mışıl mışıl uyurken kesik kesik sesler duymaya başlar önce. sonra rüya gördüğünü sanar ama rüya değildir işittikleri. uyandığını fark eder. arada bir " sus, çocuk uyuyor! " seslerini duyar. benim yüzümden mi kızıyorlar acaba birbirlerine der, ama anlar ki umursanmıyordur o anda aslında. duymamaya; dinlememeye çalışır o " ses " leri. ama uyanmıştır bir kere, duyacaktır. niye uyandım ki diye kızar kendine. sonra yorganını kafasına çekerek, başka şeyler düşünmeye çalışmalıyım diyerek uyumaya çalışır, belki de kulağının duymasına engel olup gözünden yaş akmasına engel olamayarak.
