k- anne yemek yaptın mı?
a- yaptım, önce selamı ver.
k- selam gardaşşşşş
a- askerlik arkadaşınmıyım senin.
k- ana dediğin hem arkadaş hem gardaştır.
a- (ve efsane cümle) bokun altında kalırsın, lafın altında kalmazsın.
+pans uyudun mu?
-hayır anne ne oldu? (tüm isyankar uykulu ses tonumla)
+sana rüyamda uzun Fatma'yı gördüğümü söylemiş miydim?
-(arkam dönük) hayır anne söylemedin..
+heh o ölmüş, hadi iyi geceler. (koridorun ışığını kapatıp gider)
-.........
-anne aç şu ışığı.....
+ne oldu pans? korktun mu?
-anne ben yaşarken korkuyordum o kadından, ölmüş diyorsun, aklıma geliyor. korktum tabi!
+ahahahahaha pans, uyu hadi.
annem: sabret oğul, bak abin şimdi çok şükür işini de eşini de , evini de buldu. hem uçurumun kıyısından dönmüştü bunları yaşamadan evvel, sen uçurumun kıyısına bile gelmedin ki dur hele. ( aynen bunları söyledi)
ben: inşallah anne her şey dediğin gibi hayırlı olur. ve bunu derken de vurgulu vurgulu söyleyemiyorum. ama o an içimdeki ses aynen şöyle fısıldıyor. ( uçurumun kıyısına gelmeyi bırak, ben kaç kere uçurumdan düşüp düşüp tutunmaya çalıştım ve halen çalışıyorum bir bilsen annem).
-anne bak olay şöyle oldu..
-sus konuşma! bir de konuşuyor utanmadan!
-...
-bak bir de susuyor!
-tamam da anne bir dinlers..
-sus bir de cevap veriyor bana terbiyesiz!
-...!?
- zeytiiiinn, bu yıl yılbaşı kutlanmayacakmış.
- evet annecim pandemiden dolayı.
- evlerde de toplanmak yokmuş.
- eee yok tabii. Ama biz senle, hico' yla filan kutlarız. Üç- dört kişilik aile bireylerinde sıkıntı yok.
- yooook o da yasakmış, ihbar ediyorlarmış, eve polisler gelip ortada kuruyemiş, meyve filan görünce ceza kesiyorlarmış
- ahahahah yok artık anne yaaaa, kim söyledi?
- feysbuk.
- annecim kapa telefonu, kapa.. Kapat annecim....
