Annem ile telefonda geçen diyalogumuz :
- Kızım nasılsın,napıyorsun ?
+ iyiyim anne merve bizde film izliyoruz öyle.
- Onlarda çok özlemişler seni ama sınavına çalış sen sonrada gelirsin, üzülme.
+ Ne sınavı anne ya.
- Tamam onlarında selamı var sana. Dikkat et kendine öptüm.
+ ?!....
- oğlum otursana biraz şuraya. zaten kırk yılda bir görüyorum yüzünü otur biraz sohbet edelim.
+ he anne he ! oturdum !
- ...
+ ...
- ...
+ ya anne otur sohbet edelim dedin, dizi izliyosun !!!
- eee ne var ? ! ne güzel işte sen de izle ?
+ oooff ! gidiyorum ben !
- otur otur... bak yarın bursa'ya dönüyorum zaten.*
+ oooff yaaa !
(20 dakika sonra)
+ bu kız kim ?
- o evin hizmetçisi. evin beyine aşık. ama kızın babası başka bi adamla elendirmeye çalışıyo kızı... gerçi babası bilmiyo ama kız da onun öz kızı değil aslında. başkasından.
+ oha diziye bak ! kimin eli kimin cebinde belli değil !
- terbiyesiz...
(15 dakika sonra)
+ peki bu kız kim ?
- sen de hem izlemiyosun hem de "o kim ? bu kim ?" diye soruyosun.
+ güzel kızmış ama...
- aman neresi güzel ! ben sana hamamdan daha güzelini bulurum.
+ hamam mı kaldı anne yaa ? ! hem sen de öyle düzenli hamama giden bi kadın değilsin ki...
- ne var şöyle eli yüzü düzgün bi kız bulsak, evlensen, düzenli bi hayatın olsa ? bak arkadaşların bir bir evleniyo...
+ eeeoooff !
(3 saat sonra)
- yok yok daha küçüksün sen daha erken.
+ ha ? !
- şaka yaptım ben şaka. evlenmek için daha erken. 30'undan önce düşünme öyle şeyler.
+ anne manyak mısın ? uyuyorum yaa !
- bak kız arkadaşın falan varsa öyle ciddi düşünme daha...
+ ya anne insan bunu söylemek için uyandırılır mı ya ? !
- var mı yoksa ? !
+ ya anne git !!!!
telefon konuşmasında;
+annecim seni çok seviyorum.
-tamam.
evdeki kedinin tüyüne sarınca;
-birini bul vercem ben bunu artık bu nasıl bi tüy döküyor yaa.
bir kaç gün sonra;
-aman benim kedime kümük burunlum iyi ki getirmiş bu seni. (bu da benim)
+geçen gün atmayı düşünüyodun ama hanfendi.
-ben öyle bir şey demedim.
lisedeyken bir ara dershanelerden çok mektup geliyordu. değerli öğrencimiz diye başlayan kendini ve beni çok öven bir yığın sözden oluşan mektuplar. annem açmış bunlardan birini okumuş.
+anne! sen neden benim mektuplarımı okuyosun?
-dershaneden gelen mektup alla alla.
+ya aşk mektubu olsaydı ha?
-kafanı kırardım.
-aman da benim çocuğuma çok da mı tatlıymış o çok da mı güzelmiş o. iyi ki de annesine çekmiş kuzusu.
+...(iç ses: inanamıyorum)
-güzelliğin beş para etmezdi seni ben doğurmasaydım.
... (iç ses: oha artık)
böyle diyaloglarımızı yazdım diye annemi egoist sevgi yoksunu sanmayın. en sevgi dolu insandır o. yerim onu.
- alo...
+ alo anne... benim ben...
- oğlum sen odanda değil miydin ? !
+ odamdayım, cepten arıyorum. mutfağa kadar bağırmayayım dedim. bi bardak su getirsene...
- ?! kırk yılda bir geliyosun onda da nazından geçilmiyo !!!
+ dönerim bak !!!
- tamam getirdim !!! eşşoğlueşşek !!!
- oğlum hiç arayıp sormuyosun ! özlemedin mi beni ? geliyim mi bu haftasonu sana ?
+ aslında gelsen iyi olur anne ya. ev çok dağıldı.
- tamam haftasonu geliyorum o zaman. gelince evi toparlarım ben.
+ haftasonu gelme pazartesi gel. (haftasonu ev boş olsun kafası.)
baba eve kuruyemiş almıştır. anne hemen merakla kuruyemiş paketlerini açmaya başlar. bi yandan da eşine neler aldığını sormaktadır. baba da başlar yardırmaya:
baba: fındık, fıstık, antep fıstığı, ay çekirdeği, badem...
anne hemen atılır:
anne: badem ne bademi?
baba: nasıl ne bademi? normal badem. yemelik.
anne: amerikan bademi mi, datça bademimi mi?
ben: ne fark ediyo ki?
anne: aa, fark eder tabi, etmez mi hiç! datça bademi iri olur, yağlı olur, yakışıklı olur...
ben: bademden mi bahsediyoruz?
anne: ... tövbe tövbe...
ben: bebegim balıkların güzelliğine bak rengarenk ne kadar güzeller( akvaryumda dolaşıyoruz)
kızım: bunları kızartıp yesek ne güzel böyle ham ham.
ben: aman tanrım ben nasıl bir çocuk yetiştirmişim böye.(henuz 4 yaşında)
e:baba inanmayacaksın ama arabayı çok şahane bir yere parkettim.
b:araba geçerse sağından solundan sıkıntı yok kızım.
e:ayıpp ediyosun baba tır geçer tır yanından hehehehe
a:(tığ ile yapmış olduğu tülbent kenarı şeysinden kafasını kaldırıp sanki ben tıra çarpmışım gibi şaşırarak bana bakar ve şok olmuş bir şekilde) Neeeeeee? kızımmm bizim otoparkda tırın ne işi varrrrr?
e:ANNNEEEEEEE....
b:heheheheh
benim değil ama annemin, kendi annesi ile girdiği komik diyalogtur.
ananem: kızım sen 87 yılında evlendin.
annem: olur mu anne ben oğlumu 87 yılında doğurdum. ben 86 da evlendim.
ananem: ben bilmicem mi senin ne zaman evlendiğini? 87 yılında evlendin işte.
annem: anne ilk çocuğum 87 li benim.
ananem: aaa evet öyle dimi... tüh allah kahretmesin seni. sen evlendiğinde hamile miydin?
biz yerlerdeyiz o sırada.
-anne ben dışarı çıkıyorum geç gelirim.
- anahtarını al yanına bende xxxx komşuya gidicem.
- tamam anne ya hadi kaçtım ben.
- telefonun açık olsun aradığım zaman aç bak.
- ok kaçtımm.
..... birkaç saat sonra.
-aloo???
-kızım ben kapıda kaldım anahtarı getir.
(nedense ben hep geç gelicem dediğimde oluyor bu olayda tesadüf müdür ki acep)
akşam yemeğinde beş kişiyiz. annem ayakta yemekleri koyuyor.
kardeşim: geçen gün bahsettiğin filmi izleyelim mi bu gece?
ben: off başım çok fena ağrıyor. yemekten sonra hemen odama çekiliciiiim.
annem: efendim tatlı servisine kalmayacak mısınız?
anne: Nerdesin sen?
kız: okuldayım anne.
anne: bu saatte ne okulu?
kız: anne ben ikinci ögretimim unuttun mu?
anne: saatten haberin var mı senin?
kız: anneeeeee?
....
haftada bir gün düzenli olarak yapılıyor, bağışıklık kazanıldı artık.
kız evlenip baba evinden kuş olup uçmuş ve boş olan hemen karşıda ki evde ikamet etmeye başlamıştır. evlendikten 3 ay sonra yılbaşı gecesi, damadın istanbul'da yaşayan arkadaşı ve sevgilisi yeni evli çifte, yeni yıl kutlaması için misafir olmuştur.günler önceden plan yapılmış ve 23:30 suları barda olunup yeni yıla barda girdikten sonra sabaha kadar barda kalmaya karar verilmiştir. bu durumdan anne de ayrıca haberdar edilmiştir. 31 aralık akşamı yemekler yenmiş, sohbetler edilmiş ve saat 23:00 suları evden çıkılarak arabaya binmek suretiyle bara gitmek için harekete koyulmuştur.evin dış metal kapısının kapanmasıyla, karşı evde oturan annenin camı açması arasında 0,0001 saniye bile fark yoktur.
anne : gidiyor musunuz yavrum?
kız : gidiyoruz anne.
anne : tamam çocuğum geç kalmayın.
kız : ?!?!
kız hem evlidir, hem de saat zaten gece yarısıdır. anne, anneliğini yine yapmıştır, kız da utanmıştır. lakin kız bu anıyı hiç unutmamış her fırsatta yüzüne çarpmıştır.
hayatın en acı 3-4 tecrübesinden birisini tatmış insanlar için, birçoğu rüyada gerçekleşen konuşmalardır. onu kaybedeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi. belki de bu yüzdendir bu kadar çok üzülüyor olmam, bilmiyorum. ben daha önce hiç annenin ölmesi başlığını her üç sözlükte de bir günde ikişer kez okumamıştım.
- anne, seni çok özledim
- (:
- anne, herkesten nefret ediyorum, kimse beni senin gibi sevmiyor
- (:
- anne, artık ben de ölmek istiyorum, yanında benim için de yer var mı
- ):
- anne, seni çok özledim. sesini çok özledim. lütfen konuş benimle
- (:
Anne yorgun argın eve gelir,elinde poşetler yüzünde mutlu bir ifade vardır.Pazardan aldıklarını gösterdikten sonra:
-Bir de ne aldım biliyor musun? Kızıma toka aldıım.
O an bana nick bulur musun saf saf annesine bakmakta,93 model emektar arabaya alınmış jant kapaklarından bihaber ''toka'' beklemektedir.Bekler,bekler ve bekler..
