ne kadar farklı olursa, insan o kadar çok eleştirilir, ne kadar toplumdan kopup özgün bir düzen uğraşına girerse o kadar tepki alır.
yine de herkes kendi özgürlük yolunda korkusuzca yürümeyi haketmektedir, herkesin bir hayatı, bir anlamı vardır. o yüzden kimsenin anlamsız bir hayatı olamaz.
tanım: herkesin kendine göre bir anlamı olduğundan ve kimse kimseye, saygıdan uzak bir üslupla ezik yakıştırmasını yapamayacağından, olmayan insan.
"mutlu musun evlat? doğrusu cennet dururken çekilmez böyle hayat. düşün bi kere bezip de bu hayattan ölmek istemez mi insan?" dizelerini animsatan baslik.
(bkz: the melancholy death of oyster boy)
tutkuları, hedefleri, sevgisi olmayan adamdır, bazen hyatın bir anlamı olabileceğini bile algılayacak derinliği yoktur, bazen de anlam katacak kadar cesareti.
- hayatın anlamsız işte daha ne ısrar ediyosun?
+ ısrar etme yapmıycam.
- bi kere denemekten bişey çıkmaz, belki sen de hoşlanırsın.
+ ya saçmalama necati, son kez söylüyorum, olmaz!
- amma değerli karın varmış be abi, nolur sanki bi gece grup takılsak.
19 yıl öğrenci olarak yaşamaktır. ama her şeye rağmen devam eder insan.
ben de biliyorum ne zamandır hayat anlamsız hatta 2000'lere girdiğimizden beri zevk almıyorum. nerde o 90'lar. özledim ben o doksanları.of keşke gene ilk öpücük izleyip okulda geyik yapsak. serviste beklesek. sabah okul girişi çöp toplasak. o zamanda hayat anlamasızdı belki ama daha bir yaşanırdır daha bir umutluydu. özledim gece gece.
Bi yarar sağlamayacağını bilse de kendine sorular sorarak, yaşamak için zaman kazanan (kendini oyalayan)insandır. Bi çeşit kendine işkence etme halidir.
Paranoya, anksiyete, obsesyon gibi arkadaşlar sayesinde anlamsızlık hali hız kazanır, işin ilginci zaten diptedir, sağlıklı düşünemez, ölüm kolaydır bu nedenle, ama intahar etmemesinin nedeni, ezik olup olmama meselesi değildir, çünkü mantıklı bi sonuçtur intahar, ama biz düşünce bulanıklığından bahsediyoruz, bi çeşit sürekli kendine eziyet etme halinden .
sadece nefes alarak bile hayata ne kadar çok anlam kazandırdığını göremeyen insandır ki inceden intihar etmeyi düşünmeye başlamış ve bunu cesaret sayıp övmüş kişidir.
her sabah -işe gec kaldım- stresi yaşayan ve her hakşam sıkış tepiş otobüslerle işten dönerken tv karşısında ki koltuğu hayal edip akşam ki derbiyi düşünen insan tipidir.
varoluşları sadece gecim sıkıntısı dediğimiz hayatta kalma mücadelesinden öte birşey değildir.
üzüntü vericidir ki bu yeni dünya düzeninde sayıları çok fazladır.
