her yanına politika sinmiş,duvarlarına soluk renklerin hakim olduğu denizsiz,ormansız bir şehirde şarkılar söylemek ankara'da çocuk olmak.kızılay'a gitmenin marifet olduğunu sanarak büyüdükten sonra tunalı hilmi'yi tanımak ankara'da çocuk olmak.atakule'den ilk defa ankara'yı izlemek ankara'da çocuk olmak.
koskoca binaların arasına sıkışıp kalmış parklarda oynayıp tüm dünyayı beton yığını sanmaktır. yeşillik gördüğünde deli gibi sevinip otların üstünde yuvarlanmaktır.
sakarya caddesinde döner yemektir.
atatürk orman çiftliğinde süt içmektir.
bahçelievler 7. cadde de dondurma yemektir.
atakule de pizza yemektir.
cinnah caddesinde dolaşmaktır.
ankara'da şimdiki çocuklar için çok zevkli olmayan ama eskiden olsa mahalle arası top oynayan, ip atlayan, piknik yapan, evcilik ya da misket oynayan, sacda gözleme yiyen, kızılay'a bile binbir izinle giden, her resmi bayramlarda anıtkabir'e ziyarete giden, ilkokulda bütün müzelere gezilere katılan, atatürk orman çiftliğinde dondurma yiyen, sıcak ve mutlu bir ortamda büyüyen bir çocuktur, özlemle hatırlanan bir çocukluktur.
kar topu oynamak, kardanadam yapmak, poşete sokulmuş yastığın üzerine oturup buz tutmuş yokuştan aşağı kaymak, 50 cm kalınlığında kar üzerine işeyerek adını yazmak ve herşeyden önemlisi kar kokusu'nu içine çekebilmektir ankara'da çocuk olmak.
önceleri ankara'yı sadece sakarya caddesinden ibaret sanıp, biraz büyüyünce tunalıyı, cinnahı, 7. caddeyi, park caddesini öğrenmektir ankara'da çocuk olmak.
takım elbise ve resmi bina kavramlarının neden diğer şehirlerde yaşayan insanları bu kadar rahatsız ettiğini anlamadan büyümektir ankara'da çocuk olmak.
türkiye'nin en düzenli şehirlerinden birinde yaşamaktır ankara'da çocuk olmak.
pislikten girilemeyecek hale gelmiş bir denize sahip olmadan yaşamaktır ankara'da çocuk olmak.
tokat'da çocuk olmanın yanında son derece vasat kalan vasat durum. şahsen ben ankara'da çocuk olsam 18 yaşına girmeden intihar eder hapishaneye girmekten kurtulurdum.
ilkokuldayken mutlaka anıtkabir gezisine gitmiş olmaktır.yıllar sonra büyüdügünde baska sehirde yetişmiş ve dolayısıyle görmemiş arkadaşlarını garip karsılamaktır.oysaki garip degildir senin hep yanındadir sen bilirsin gidersin fatihani okursun.baskaaa işte tasolar, futbolcu kartları, pokemon taklitleri. sonra gürültü yaparsın mahallede yaslıları kızdırırsin bi bakarsin arif dede seni sopayla kovalıyor. lakin bunlar ankaraya özgü degil tabi.
