ardışıklık özelliği olan, milli unsurları yok etme çalışmasını yürütenlere ait cümlelerdendir.
andımız için polemiğe girmeyi, kendisi kadar gereksiz görüyorum fakat istiklal marşının kalkmasını istemek, kötü şeylerin normalleştiği, iyi şeylerin unutulmaya yüz tuttuğu şu zamanda, duygusal özbenliğimizin bir parçasını yok etmek demektir.
eğer bu gerçek olursa, zamanı gelir çanakkale ortadan kalkar, sarıkamış hafızalardan silinir.
bu istek, japonlardan hiroşima ve nagazaki yi unutmalarını istemek gibidir.
istiklal marşı ve öğrenci andı birleştirici unsurlardır. kaldırılması saçmadır lakin her gün okunması ( öğrenci andı) da saçmadır. sorun bu , çözümü de var : haftada bir okumak.
ortak yolda buluşalım.
bu zamana kadar uygulanış biçimi hocaların çocuklarda korkuyu çağrıştıran hal ve hareketler içine girmesi eleştirilebilir.ancak kaldırılması gerçekten çok saçma , embesilce bir durumdur.. doğru uygulanışı öğrencileri hem gaza getirir hem de bir ulus içinde olduklarını onlara hatırlatır. tenefüste kavga etmiş iki çocuk yanyana aynı andı aynı marşı okuduklarında işte ozaman koca bir ailenin içinde olduklarını hatırlarlar .. birbirlerine kanlı bıçaklı düşman gözüyle bakma ihtimallerini en aza indirir milli marş ve andımız.
sabahları yağmur çamur demeden sıraya sokup, askeri düzen verip, faist yeminler ettirmekten var geçmemiz gerekiyor.
bu utanç verici tablo dünyada çin hariç hiçbir ülkede kalmadı.
yeter. hiçbir şey üretmeden milliyetçilik pompalayıp çocukları boş işlerle uğraşmaktan bıkmadınız mı?
