dünyanın şu anki haline bakarak olmasının ümit edildiği düzendir. anarşizmin temeli kişinin kendisidir. aslında her birey kendini kendini idare edebilecek güce sahiptir. bir insanın başka bir insanı yönetmesine gerek yoktur. sanki şu anda bizi yöneten insanların bizlerden çok farklı veyahut bizi yönetmelerine ihtiyacımız varmış gibi.
anarşizmin uygulanması için devletlerin yok olmasından çok zihinlerde değişim yaşanmak zorundadır. insanların bu yönetilme duygusundan uyanıp özgür ve bilinçli bireyler haline gelmelidir ve anarşizmin insanlara olması istendiği şekilde yorumlanıp yıkımı, kaosu isteyen bir görüş gibi sunulmasından dolayı bu ön yargı kırılmalıdır.
devlet, kurallar,yasalar koydu diye hiç kimse hırsızlık yapmayıp, cinayet işlememeyi düşünmez. anarşizmde her birey özgür olarak doğar ve devletlerin ortaya çıkardığı toplumsal sınıf, toplumsal baskı yada mecburiyetten dolayı insanlar suça eğilim göstermez. aksine devletlerin güç ve zenginlik hırsları yüzünden yıllardır savaşlar çıkmış, birçok insan bu yüzden ölmüştür. aynı şekilde devletler dini kullanarak insanları bir arada tutup, yönetmişlerdir ve sayesinde onların ölmeleri için bir neden yaratmışlardır.
aslında insanlar alışılagelmiş bir şey olduğu için devletsiz bir dünyayı düşünememektedirler. bu yüzden en çok kusuru olan ideoloji olarak görülebilir anarşizm. eski çağlarda devletin olmadığı zamanlarda da insanlar yaşamlarını sürdürebiliyorlardı. hiçbir otorite onlara ihtiyaçlarını temin etmiyordu. aslında insanlar uyum içinde zorbalığa ve dayatmaya gerek olmadan da hayatlarını devam ettirebilirler. fakat devlet insanların çalıştırılıp, onlardan rant sağlamasıyla kazandığı paraları geri onlardan alarak yaşamlarını devam etmelerini sağlıyor gibi görünmektedir.
kısacası her yönetilen insanın içinde bir anarşist vardır sadece derinlerde bir yerlerde uyuyakalmış, uyanmayı bekliyordur.
her insanın dünya kurallarından bıktığı anda aklına takılabilir. Öcü gibi görünmekten kurtarılırsa belki daha iyi anlaşılabilecek yaşam ve siyaset düzenidir
en büyük sorunlarından birinin de yanlış anlaşılması olan yaşam biçimi. sosyalistinden, ülkücüsüne, sağcısından, solcusuna kadar herkese sorun* alacağınız cevap genellikle: anarşizm = her şeye karşı olmak, kaos, düzensizlik. halbuki azcık araştırsalar, böyle olmadığını görücekler.
''anarşi kaos değildir: düzen mevcuttur, lakin bu düzen gönüllü bir düzendir, birileri tarafından empoze edilen bir düzen değil.''
''kimsenin bir diğerini baskı altına almasının imkansız hale gelmesini mi hedefliyorsun? öyleyse, kimsenin iktidara sahip olmamasını sağlaman gerekir.'' Michail Bakunin
''Anarşizm, mevcut toplum düzenini eleştiren, gelecek için daha iyi bir toplumu özleyen ve birinden ötekine geçişi öngören bir doktrindir.'' George Woodcock
mahallenin bakkalı: siz şimdi herşeye karşı mısınız lan keraneci eheheh.
kalem fetişisti: ebene karşıyım sadece.
disipline edilmek istemeyen, şekillendirilmeye, kendisinin yoğurulup kalıba sokulmasına izin vermeyen insanların, hayır insan üstlerinin hayat tarzıdır. pala bıyıklı dinozorların ve onların yardakçıları faşistlerin herbirini terörist, vatan haini ilan etmesine aldanmayın. onlardan daha çok kimse ülkesini sevemez ve ona hizmet edemez. niye mi? sevdiğini özgür bırakırsın. istediğin şekle sokmaya çalışmazsın. neyse odur o. sen sevsende sevmesende böyledir. ve ne kadar uğraşırsan uğraş birgün bir şekilde yolunu bulur.
öyleyse neden disipline etmeye çalışmak, sıkıştırmak? kurallar kime hizmet eder? bireye mi,t opluma? asla! devlet adındaki iğrenç, sömüren, ne sömürmesi yiyip bitiren makineye hizmet eder. bu durumda yapılacak en iyi şey ortak ve onurlu paydalarımızı bulup bizim benliğimizi sömüren bu kurallara direnmektir. anarşizm bunu yapmanın yoludur.
denizlerle başlayan düşünen ama sadece düşünmeyip eylemede geçen adamlar, kadınlar önce 70 darbesinde, sonrada 80 darbesinde ülkemizden silindi. hatta kazındı. elebaşı dedikleri çocukları astılar, asmadıklarını da (15 000 kişi)vatandaşlıktan çıkararak kazıdılar. tüm bunları yaparken de aynı nakarat söylendi. anarşistti bunlar.
anarşizm ilk paragrafta yazdığım gibi onurlu ,azimli, boyunduruk kabul etmeyen, içinde insan sevgisi bulunan ve haklı olan insanların yaşam felsefesidir. ne yazık ki başta ülkemizde olmak üzere dünyada bu fikir solan bir çiçek gibi yok olup gitti. dinazorlar ve yardakçıları kazandı. bu yüzdendir ki kapitalist lehman brothers battığında malatya daki adnan işsiz kaldı.
dikkatli düşünülecek olursa sosyalizmin bir sornaki evresidir. Kuralsız bir komün hayat yaşanır, '' kuralsız yaşayabilecek kadar insanım '' demektir. genellikle oraya buraya taş atıp cam kırmak, hırsızlık yapmak gibi düşüncelerle akla gelir. vahşi insanlık sürüsünden kopuştaki evrimsel bir süreçtir.
hiçbir zaman gerçekleşmeyecek olduğunu düşündüğüm, insanoğlunun gelişiminde en üst noktaya çıktığı ve gerçek özgürlüğün bulunduğu ideolojidir. insanın doğası gereği gerçekleşmesi imkansızdır. insan evladı açgözlü, çıkarcı, içten pazarlıklıdır. hırslıdır (gereğinden fazla), hep daha fazlasını ister. gerisi malum: istediklerini elde etmek için gözü hiçbir şeyi görmez. keser, biçer, parçalar...özgürlük, bilinç, insanlık denilen şeyler unutulmuştur. sınıf farklılıkları ortaya çıkar, güçsüzler ezildikçe ezilir. en başından beri böyle olmamışmıdır? günümüzde de daha ''hukuksal'' açıdan devam eder bu. çaktırmadan...
anarşi mükemmel bir ideolojidir; kusursuzdur. bireyler bilinçlidir, neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilir. kime, neye karşı sorumlu olduğunu bilir. kurala ihtiyaç yoktur kısaca. kimse baskı altında değildir. ''herkes kendi tarlasını sürer'', kendi ihtiyaçlarını karşılar. kendi özgürlüğü için başkasının özgürlüğüne tecavüz etmez. zaten gerek yoktur... ütopyadır maalesef...
bu ideoloji ancak insanlar yeterli zeka ve ahlak seviyesine ulaşınca gerçekleşecektir. Şu anda çoğu insan bunu anlayabilecek kapasitede değildir ve kendini anarşist diye tanıtan çoğu insan da bunu vandalizmle karıştırmaktan öteye gidememektedir.
insanı bağlayan zincirler adına ne varsa bunları reddeden düşünsel akım.
otorite, devlet, din, iktidar, sınıflar... hepsi yok olmalıdır anarşizme göre. Peki bu anlayışın yeşermesine dahi egemenler müsade etmiş midir tarih boyu? elbette hayır. Müsade etmek şöyle dursun sol fikir akımlarına bile en küçük hoşgörüyü göstermemekte direnmiştir. Çünkü bilirler ki, insanın düşünce dünyasında güzel "çiçeklerin" açması ve bu çiçeklerin çoğalarak "başka bir bahçe" haline dönüşmesi daima ürkütmüştür iktidarları!...
"Bizler sosyalizm olmadan özgürlüğün ayrıcalık ve adaletsizlik olduğuna, ve özgürlük olmadan sosyalizmin kölelik ve şiddet olduğuna inanıyoruz." Mihail Bakunin. (bu cümle çok iyi anlatmış ne demek olduğunu.)
anarşizm birey ve toplumun özgür ve yaratıcı bir biçimde gelişmesi için zorbalara teslim olmadan ütopyasına sahip çıkan tek alternatif düşünce biçimidir.
hiyerarşi zoru beraberinde getirir. zor olmadan düzen sağlanamaz. zaten hiyerarşi gücün sıralanmasıdır. akla ve bilgiye değil de güce dayanan düzen kendinden daha güçlü bir düzen karşısında çöker gider.
bence kaos'un düzeni daha mantıklıdır. kaos içinde düzen mümkün. insan vücudunda her organın görevi farklı. her organ kendine göre özerk bir şekilde çalışır. hiç bir organ diğeri üzerinde tahakküm kurmaz. ne zaman ki hücrenin biri bağımsızlığını ilan eder, kendi kafasına göre takılırsa orada kanser başlar.
anarşi herkesin eşit olduğu ve yönetenin olmadığı özgür, bir düzendir. anarşiyi bilmeyenler anarşistleri terörist sanmaktadır fakat teröristler devleti yıkıp kendi devletlerini kurmaya çalışırlar. anarşistler ise devlete karşıdırlar. devletin yıkılmasını isterler ama tekrar bir devlet kurulmasını istemezler.
anarşinin düzensizlik, sistemsizlik olduğu söylenir. bu söylem günümüzdeki düzene göre anarşinin sistemsizliğe benzediğinden ortaya çıkan bir söylemdir. anarşideki düzen yardımlaşmaya ve saygıya dayalıdır.
dünyada anarşinin olması maalesef bütün toplumlara bağlıdır. bir toplumun yapabileceği bir olay değildir çünkü bir toplum anarşiyi benimser ise etrafındaki devletler onu yok etme yarışına girişir ve toplu katliam gibi karşı olduğumuz şeyler ortaya çıkar.
anarşi doğuştan herkesin eşit ve özgür olduğunu savunur. benim türk ya da müslüman olmam bana bir artı kazandırmaz. benim allah'a inanmam ya da inanmamam da kimseyi ilgilendirmez.
anarşi bir ütopyadır. anarşiyi dünya benimser ise dünya dünyalıktan çıkıp cennet halini alıcaktır.
(bkz: pyotr kropotkin)
