öğretmen lisesi mezunu olmayan öğrencinin nefretle baktığı durumdur. öğretmen lisesi mezunları gerek YGS LYS de aldıkları ek puanla en az 10 bin kişi öne geçmesiyle gerekse eğitim fakültesi pedagojik derslerdeki aşinalığı sayesinde elde ettiği başarıyla hep kıskanılır. ancak durum onların düşündüğü gibi "yata yata öğretmen oldular" değildir. çünkü öğretmen lisesi okuyan bir çok öğrenci yatılıdır aynı zamanda. hayatın o boyutuyla, yalnızlıkla ve kendine yetebilmeyle 14 15 yaşında tanışır. yaşıtlarının tatmadığı mutlulukları erkenden tattığı gibi karşılaşmadığı zorluklarla da karşılaşır. liseye girişte herkes düşük veya ortalama bir puanla ailesinin yamacında bir liseye giderken o yüksek puanla uzak bir yere yurda gitmek durumunda kalmıştır. aynı şekilde diğerleri saat 4 te evine gelirken o 5 e kadar ders görmüştür. haftanın 3 4 günü bir saat fazla. gördüğü bu fazla dersler de üniversite düzeyinde oldukça zor ve BARAJ derslerdir. yani bu dersleri geçmeden sınıfı da geçemiyorsunuz. sınav yılı yoğun bir tempoda çalışıyorsunuz, sanılanın aksine yata yata değil koşuşturmalı bir yıl geçiriyorsunuz. eğer istediğiniz verimi alamazsanız da öğretmenlik tercih ediyorsunuz. aslında öğretmen liselerinde "aman canım nasıl olsa ek puanım var, çalışmama gerek yok" mantığında çok az sayıda öğrenci vardır. çünkü liseye ilk girdiği yıldan itibaren bir disiplin düzen içinde çalışmaya alıştırılır. bunun dışında kendi yaşamında da büyük farklılıklar olur. hasta olur ailesi uzaktadır onları üzmemek için söylemez. doktora kendi gider ilaçlarını kendi alır, tehlikelerden kendi korunur. özellikle de kızlar için zordur. yorucudur aynı zamanda, 8 saat dersin üzerine ders çıkışı seni yanına çağırıp "sen şu konuda zayıfsın getir kitabını soru çözelim" diye pusuda bekleyen hocalar vardır. çünkü onlar diğer liselerin aksine bizleri bir üniversiteye yerleştirmek zorunda hissederler kendilerini. bilgisayar televizyon telefonun yeri yok denecek kadar azdır hayatlarında, ki zaten bir çok yurtta telefon yasaktır serbestse de kamerasız olma şartı taşır. aniden yapılıp günlüklerinize kadar topladıkları aramaları hesaba katmıyorum bile. 8 saat ders + 1 saat soru çözümü sonrasında yemek ve ardından da 3 saat zorunlu etüt vardır. yani öğrencinin derslerle işi sabah 8 de başlar gece 10 da biter..
tüm bunlar da onun o ek puanı da, aldığı geri ödemesiz meb bursunu da ziyadesiyle hak ettiğini gösterir. evet öğretmen lisesi çıkışlıyım ve zorlu bir 4 yılın sonunda aldığım ek puanı da sonuna kadar hak ettiğimi düşünüyorum.
evet bir ara feysbukta şöyle bir grup görmüştüm; öğretmen liselilere mezun olduktan sonra ek iş ek maaş ek ikramiye... diye devam ede dursun grubun ismi biz feysbuk grubundan çıkaracağımız sonuca bakalım. evet öğretmen liseliler şanslıdır. lakin bu şanslılıkta yanlış olan bir şey yok. diğerlerinin şanslı olmaması yanlış. diğer liselere de çeşitli şanslar tanındığı takdirde herkes okuluyla gurur duyacaktır vs. vs.
işin duygusal boyutuna gelecek olursak.
okulca kutladığın bir gün var yahu. ve diğer hiç bir lisede böyle bir şiy yok. 16 mart öğretmen liselerinin kuruluş yıldönümü. o günü ders işlenmeyerek ve kutlamayla çeşitli etkinliklerle geçiriyorsun daha en başta.
sonrasın minibüs var. bütün öğretmen liselerinde minibüs vardır. genelinde isuzu olmak üzere. her öğretmen liseli okulunun minibüsüne bir kaç kez binmiştir. onla bile duygusal bağı vardır.
ve son olarak hiç bir öğretmen lisesi öğretmeni size gideceğiniz eğitim fakültesinin bu kadar dünyadan bihaber adamlarla dolu olduğunu söylemez. oranın gözünüzde büyümesine vesile olur. en kötü yanı da budur.
neredeyse üniversiteyi bitirmemize rağmen geçenlerde mevzusu geçti yine ve sinirlerim zıpladı. insanlanları anlamak pek güç. yahu herkes sonuçta liseye de isteği dahilinde yerleşiyor, silah zoruyla değil. o yüzden anadolu öğretmen lisesinden mezun oldum olalı bu bayat muhabbete maruz kalıyorum, üzgünüm.
hayat boyu bu şerefi taşımak farklı olmaktır. artık anadolu liselerinin düz liselerden pek farkı kalmadı ama anadolu öğretmenli olmak her zaman için ayrıcalıktır.
öğretmenlik bölümlerinde şişmiş bir ek puan getirir.
geleneksel öğretmen liseli marşına düz liseli değiliz ki kavgamız olsun mısrasının da eklenmesini talep ediyorum.
eğitim dersleriyle daha çocuk yaşta tanışan, mantık dersinin adını bilmezken yaşıtları onun dersini alan öğrencidir. hele okuduğu okul köy enstitüsünden sonra öğretmen lisesi oldu ise bir çok konuda zenginleşmiş öğrencidir. ***
(bkz: beşikdüzü anadolu öğretmen lisesi)
oss de yalnizca barajin biraz uzerinde puan alarak, bir egitim fakultesine yerlesebileceginiz anlamina geliyor. mezunlar arasinda gercekten ogretmenlik meslegini hakkiyla yapabileceklere lafim yok, asla da olmadi. fakat hepimizin bildigi bircok ornek de vardir mutlaka bu konuda. zamanimizda lgs vardi, aramizdan birisi cok calismis ve lgs de yuksek puan alarak aol'ne yerlesmeyi basarmisti, ne mutlu ona. fakat gecen yillarla birlikte bu arkadasin bildiginiz anlamda bir ite donustugune sahit olduk. uyusturucu, hirsizlik, ne ararsan vardi. oss de de, barajin biraz uzerinde puan alarak sinif ogretmenligi bolumune yerlesmeyi basardi. ve hala benzer serefsizlikler devam ediyor. simdi soruyorum size, hanginiz cocugunuzu boyle bir adamin ogrencisi olmasini ister? iste bu liselerin mezunu olmak, kim olursaniz olun size egitim fakultelerine giriste bir avantaj sagliyor. hakkaniyet ve rasyonalizm cercevesinde mezuniyet keplerinizi onunuze koyup tekrar dusunmelisiniz, sevgili ogretmen adayi kardeslerim.
çoğu kişi için gerçek anlamda öğretmenliğin ve mesleğin ne olduğunu anlamaktır. lisede alınan pedagoji dersleri ile eğitim fakültesinde verilen dersler arasında bir fark yoktur.
eğitim fakültesini kazanmış normal lise mezunu kişi ile öğretmen lisesi mezunu arasında farklar üniversite yıllarında daha açık görülmektedir.
ayrıca öğretmen lisesi mezunlarının çoğu almış olduğu bu eğitimi mesleklerine başarılı bir şekilde taşımaktadırlar.
eğitim fakültesini bitirdikten sonra mesleğe atılırken ki idealist tutumları da görülmeye değerdir.
ayrıca çoğu anadolu öğretmen lisesi eski köy enstitülerinin mirasini taşır. onların dönüştürülmüş halleridir.
