ilköğretim i Kürtçe liseyi Kürtçe Üniversiteyi Kürtçe okuyan bir insanla aynı işte nasıl çalışacaksın? Nasıl anlaşıcaksın? Sonra Türklerin çalıştığı yer Kürtlerin çalıştığı yer Kürtlerin yemek yediği yer Türklerin yediği yer böyle böyle 2 ye bölünürsün.
söz konusu kürd'ün anasının dili ise düşünürüm. çünkü dilleri dil değil ki. tarihleri yok ki kanıt niteliğinde dillerine ait.
ulan x w q latin harfleri kullanan tarihi bir anadolu dili olabilir mi? farsça arapça ermenice tükçe karışımı bir lehçe (kırmançi vs.) kürtçe dediğin. ne ilim üretmiştir bu dil nede bağra basılası bir edebiyat. bak tam tersi olaydı ilim üreten edebiyat üreten o zaman da derdim ki bu dil ve bu dili kullananlar ülkeyi bölmez tam aksine güçlendirir. ama sen kürtçeyi biji pekeke demek için kullan. sayıları türkçeden al. bir çok şeyleri tek kürtçe ile anlatama. hadi lan ordan.
birde bu hükümet bu hakkınızdır buyurun dedi. keza da öyledir. e ne oldu? açılan kurslar? açılan okullar? bom boş kaldı. hangi zekası basan kürt gidecekti ki? iki yüzlülüğünüzü görün.
böler.
ana dilde eğitim doğuyu resmen kürt diline bırakmak demek. şimdi anlaşılmaz ama yıllar sonra ülkemin doğusundaki insanla batısındaki insan iletişim güçlüğü çekerken nasıl bölündüğü o zaman görülür.
eğitim dilini şuanki gibi türkçe olur kürtçeyi seçmeli ders yaparsın olur biter. mesela nufüsu bize yakın almanyada 8 milyondan fazla alman olmayan insan var. isteyen seçmeli ders olarak kendi dilini öğrenir. ayrıca kürtçeyi yok saymak da kürtçe eğitim dili olmalı demek kadar saçmadır.
ülkeyi bölecek kadar yemez de. ama herkese kendini birşey zannettirebilir.çünkü çok etnik kökeni barındıran toplumlar düzeni devam ettirmek için herkesin uyacağı kesin sınırlar koyar ki uluslar şımarıp ayrıcalık beklemesin ve hak iddia etmesin.
bu soruna empati ile yaklaşıldığında ana dilde eğitimin bir hak olduğunu inkar etmek mümkün değil.
düşünün bir, aileniz etnik kökeni nedeniyle vatandaşı olduğu ülkedeki ana dilden farklı bir dilde konuşuyor. bu dilin devlet eliyle vatandaşına sunulması ise devletin asli görevlerinden. peki etnik kökenlerin çeşitlilik gösterdiği ve bu etnik kökenlerin ülkedeki dağılımının şehirlere göre farklılık gösterdiği bir ülkede yöresel çözüm üretmek ne kadar mümkün. yöresel çözümler ayrışmaya beraberinde getirebilir mi?
ana dilde eğitim hakkının tanınması akabinde farklı sorunların ortaya çıkması da muhtemel. devletin ya da özel sektörün sunduğu hizmetlerde hizmet alan kişinin kendi ana dilinde bu hizmeti almak istemesi, yurdun farklı yerlerinde farklı uygulamalara gidilmesine sebep olabilir.
örneğin diyarbakır da ki bir devlet hastanesinde görevli bir türk doktora hastalığını kürtçe anlatmak isteyen bir hasta çıkabilir. doktorla hasta arasında iletişim problemi doğabilir. bu da hizmet kalitesine zarar verir. bunun çözmek için çevirmenler mi istihdam edilecek, yoksa farklı dillerde hizmet veren hastaneler mi kurulacak, türklerin kürtçe öğrenmesi mi gerekecek, yoksa etnik kökenlere göre bölgesel yönetimler kurularak ayrışmaya mı gidilecek?
benim şahsi fikrim; devlet okullarında kürtçe ya da farklı dillerde ana dilde eğitim verilmesi türkiye için bir ayrışma sorunu yaratır. devlet okullarında ilkokuldan üniversiteye kadar türkçe nin yanında kişinin talep ettiği etnik dilin öğretilmesi akabinde devlet hizmetinin de bu dillerde talep edilmesine neden olabilir. bu olası talep ise devletin birliği için tehlikeli olur. bu nedenle devlet, ana dilde eğitimi devlet okulları yerine "dil ve kültür dernekleri" kurarak vatandaşına bu hakkı vermelidir. devlet, vatandaşına ana dilini ve kültürünü öğretmek mecburiyetinde. ancak hizmetin, tek bir dilde sunulması işleyiş açısından daha sağlıklı olur.
antakya da yaşayan arap kökenli vatandaşlar için arapça eğitim veren bir devlet okulundan mezun olan bir vatandaş ile diyarbakır da yaşayan ve kürtçe eğitim veren bir devlet okulundan mezun olan bir vatandaşın ortak paydada buluşması dil birliğine bağlıdır.
