tamamen sömürge anlayışı üzerine kurulmuş bir ülkedir. göçmenler ikinci sınıf işler diye tabir edebileceğim garsonluk, kasiyerlik, güvenlik(özel), tezgahtarlık, basit işçilik gibi işlerle uğraşırlar. amerikalılar ise bunların müdürü pozisyonunda bulunurlar. böylece kendilerini çok üstün sanırlar. ama inanın bunlar kadar gerizekalı insan da yoktur dünyada. ayrıca sadece tüm iklimlerin ve yeryüzü şekillerinin değil her renk, ırk, dinden insanın da görülebildiği bir ülkedir. bölgelerine göre değişmekle beraber öyle şehirler vardır ki tek kelime ingilizce duyamazsınız. chinatown her şehirde olmazsa olmazdır.
tek bir tane dişli savaşa girmemiş, senelerdir vietnam savaşını sinemalarda irdeleyip durmuş korkak insanların ülkesi.
aslında beyaz adamın amerikaya gelmesiyle başladı olanlar. iki yüzlü sarhoş "medeniyet" kızılderili halkı içki ile sarhoş edip herşeylerine sahip oldular. silahlarından çıkan mermiler yerlilerin oklarını kesip biçti. pearl harbor filminin afişinde çamaşır asan kadının askeri bir liman olan pearl harbor'da ne işi olduğunu kimse sormadı. sanırız ki japonların temiz çamaşırlara biz garezleri vardı. öc almak için sözde medeniyet atom bombası ile 140.000 kişi öldürdü.
filmlerde kızılderilileri hep vahşi ve kafa derisi soyan bir ırk olarak tanıdık. tommikslerde teksaslarda hep kötü adam oldular. insanlar onları müzikten hoşlanmayan, toplum düzeni olmayan, dinleri olmayan topluluk olarak tanıdı.
11 eylülde amerikanın afkan memuru usamenin manhattan'da bulunan ikiz kuleleri yıkmasından seneler önce orada bir kızılderili pazarı mevcuttu. o pazarda da kürklerini pazara getirmiş bir kızılderili beyaz adam tarafından vurulur. kürkü çalınan yerlinin neden öldürüldüğübe kimse anlam veremez, beyaz adam neden böyle bir şey yapmışıtı? o zaten beyaz adama vermek için getirmişti kürkleri oraya.
o pazar yeri kızılderililer tarafından lanetlenir ve oranın ismi "büyük sarhoşun yeri" olarak anılır. yıllar sonra da büyük sarhoşun yeri 2 uçakla sarsılır bu sefer beyaz adam anlam veremez.
bush afganistana taruza geçtiği sıralarda katıldığı tv programında dünya haritasından afganistanı gösterilmesi istenir.
zamanında ku klux klan gibi bir örgütü olmasına ve halen faal olmasına karşın, aciz hükümetimize kürtler'e karşı söyle tutum gösterin, böyle davranışlar sergileyin, diye direktifler veren ülkedir. martin luther king gibi, türkiye'deki tüm kürt savunucularından binlerce kez barışçıl bir insana suikast düzenlemişlikleri vardır. fakat bize demokrasi dersi verme niyetleri had safhadadır. kürtler, kullanılıyorsunuz haberiniz olsun.
amerikadaki en ilginç şeylerden biri de şüphesiz: şehrin orta yerinde -bazen ev içi ortamlarda da oluyor bu; tepeden mikrofon sarkması. devletin vatandaşının konuşma özgürlüğüne verdiği önemin, belediyelerin ne kadar iyi çalıştığının göstergesi hep bunlar. en alakasız ortamda bi bakıyosunuz hop inmiş mikrofon. insanlar o kadar kanıksamış ki kullanmıyor bile bunu, görmezden geliyor, doymuş artık konuşma özgürlüğüne çünkü.
ama bizde böyle mi ya; tepeden inse inse, saksı iniyor kafamıza. biz de gökyüzünden mikrofonlar insin istiyorsak, biz de amerikalılar gibi süper maceralar yaşamak, birbirinden güzel hatunlarla kırıştırmak istiyosak çok çalışmalı, yol çizgilerini sarıya boyamalı, gerektiğinde elle tırnak işareti yapmaktan çekinmemeliyiz ama anahtar budur, önce bu mikrofon olayına çözüm bulmalıyız arkadaşlar. yoksa daha çok sorarız uzaylılar neden hiç bizi istila etmiyor diye.
okuma yardımcısı edit: ironi: söylenen sözün tersini kastederek kişiyle veya olayla alay etme. (tdk)
dolaylı ve alaylı anlatım, mizah...
dunyanin en buyuk ulkesi, en guclusu, ozgurlukler ulkesi, maceda dolu amerika falan bos verin bu kaliplarin hepsini. amerika supermarketlerin buyuk bir bolumunda posetlerin bile parayla satildigi bir ulke. turkiye de olup da kapitalizme liberal politikalara ya da ozellestirmelere kin kusan biz, burdaki sistemi gordukten sonra kemal unakitan'in sat sat bitmiyor ne komunist ulkeymisiz sozunun dogruluk payini anladim.
abd, zengunlerin ve sosyal hayatina iyi bir gelir ayiran orta sinifin yasarken eglendigi bir ulke. eger bu siniflardan birine dahil degilseniz kabus dolu zamanlar sizi bekliyor demektir.
ve son olarak, burda gecirdigim onca zaman icinde kendimi en mutlu hissettigim gundeyim bugun. turkiye'ye donus gunundeyim. mehmet akif'in dedigi gibi, buranin en cok geri donusunu seviyorum.
ilginc bir dans anlayisi olan ulke. herhangi bir club'a girerseniz olaylar su sekilde gelismektedir. kalabaligin arasinda bir kizin arkasina dayamaya basliyorsun. o da kalcasini sana vurmaya basliyor. sonra kiz sana donup opusmeye baslarsa kenarda koltuklarda yiyismeye basliyorsun. gecenin sonrasi artik size kalmis. yalniz ertesi gun bir yerde gorunce sizi taniyacagini, iyi davranacagini saniyorsaniz yaniliyorsunuz. yuzunuze bile bakmiyorlar. o kizin tek gecelik bir zevki oldunuz. ne guzel iste.
