acil olarak gidilmesi halinde şoke eden olay. sedyede giderken, kendine değil, asansöre uğurlayan yakınlarına üzülür insan. gözlerini açtığında ise yeniden doğmak gibidir. hele ki hayati tehlike atlattıysanız.
büyük bir ameliyat olmadığı sürece çok korkulacak bir şey değildir. zaten o sırada uyuyorsunuz. uyandığınızda her şey bitmiş oluyor. işte asıl sorun orada başlıyor. ameliyat sonrası ameliyattan daha zor.
insanın normal zamanlarda hiç düşünmediği şeyleri düşünmeye başlamasını sağlayan olaydır. Mesela o ana kadar sağlığınızın kıymetini bilmediğinizi, daha önce hasta olan kişilerin çektiği acıların nasıl bir şey olduğunu, ölümün insanlara aslında ne kadar yakın olduğunu, hayatta hiçbir şeyin sağlıklı olmak kadar önemli olmadığını vs. farkedersiniz. Hele sizi o sedyeye yatırdıktan sonra, bilinciniz açık bir şekilde ameliyat odasına götürdükleri an yok mu? işte o an, kendinizi kurbanlık koyun gibi hissedersiniz, çünkü eliniz kolunuz bağlıdır ve geri dönüşü yoktur.
15 gün içerisinde başıma gelecek olan ama açıkçası itiraf etmek gerekirse it gibi tırstığım hadise.narkoz alınan her ameliyatta o masada kalma riski azda olsa vardır ve bu tırsmak için yeterli bir sebeptir değil mi?üstelik olacağınız ameliyat ömrünüzün kalan kısmını doğrudan etkileyecekse.
çocuklar arasında statü sahibi olma sebebidir. çok önemli ve de matah bişey gibi konuşurlar hakkında.
+ olum ben geçen sene fıtık ameliyatı oldum, ya!
- o bişey mi olm benim küçük dayımın kolu koptuda diktiler!!
