allah diye bir şey yoktur, olmasına gerek de yoktur.
tanrı denen bu varlık, ilkel aklın açıklamasıdır. doğayı onlar da bizim gibi açıklamaya çalıştı ama aklı gelişmemiş ve bilgisi az olduğundan olmayan hayali varlıklara bunu bağladı.
zaten mitolojiye bakarsanız, her doğa olayının bir açıklaması ve bunun bağlandığı tanrı vardır.
mesela şimşek çakarsa bunun açıklamasız zeus, deprem olursa poseidon, kıtlık olursa demeter vb.
işte tek tanrıcı anlayış bu açıklamayı daha soyut bir tanrıda birleştirdi ve gene bir şey açıklamadı, sadece üstünü örttü.
ne kadar paragraf dizsek de özünde anlatmak istediğimiz gerçektir bu söz. o kadar derinlemesine anlamı var ki, hani her şeyi bir defada aniden söylemek kadar aceleci olsa da tavrımız, bazen durup bu sözü defalarca tekrarlamak istiyorum.
allah yok, allah yok diye seslerimiz delerken semayı, bir mumun ateşinin aydınlığında tüm cehaleti yok etmek istiyorum.
Onların derdi din değil dinin emirleri yada dincilerin halleridir,
dinden yada allahtan nefret değil sizin derdiniz açık yürekli olun da şuraya derdinizi doğruca yazın
diğer türlü derdiniz çok belli oluyor.
sonsuzluk içinde bir şeyin var olmasını sonsuzluğa dahil etmeyip sonsuzluğu varlık olarak almak nasıl bir şey acaba? sonsuzluğu her yere dağılmış buluta benzetirsek o bulut içinde biriken suyuda maddeye benzetirsek buluta sonsuz derken suya sonsuz dememek niye?
sonuçta sonsuzluk içinde doğan bir şey sonsuzluktan bağımsız değilken tanım olarak yada varlık olarak ikisini farklı şey olarak göstermek biraz kafamı kurcaladı.
Sacmaligin nirvanaya ulasmis halidir. Mantik yoktur bi kere. Dusunsenize bir veli sinifa giriyor iceride ogretmen ve ogrenciler oldugu halde "Ogretmen yok, ogrenciler yalan. " diyor. Bu kisiye kim akilli gozuyle bakar ki...
