- Gözle görülemez, elle tutulamaz, sesi duyulamaz.
- Pek çok kavim tarafından pek çok farklı şekil ve biçimde tasvir edilmiştir. Bu farklılık iki şeye dalalettir, ya tek bir şey sürekli biçim değiştiriyordur ya da aslında öyle bir şey yoktur.
- Evrendeki düzen, bizim açıklayabildiğimiz kısmı ile her noktada aynı kanunları uygulamaktadır. Aynı koşullarda aynı sebepler aynı sonuçları oluşturmaktadır. Bu kanunların dışına çıkan herhangi bir mucize kaydedilmemiştir.
- Evrim teorisi, cahil şakirtlerin sandığı üzere maymundan insan gelmesi gibi basit bir teori değildir. Her canlının ayrı ayrı farklı bireyler olarak yaratıldıklarını değil, ortak bir ağacın dalları şeklinde dağılan yaşam formlarından bahseder. Mevcut canlı topluluğunun 90% ı günümüze dek kaybolmuştur.
- Allah'ın kullarını çok sevdiği, her şeyin barış, şevkat, hoşgörü için olduğu yalanı. Müslüman ülkelerin çektiği zulüm, müslümanlığı yaymak için katledilen insanlar, kuran'daki çelişkili ayetler ( örn : ilk müslümanın kim olduğu konusundaki çelişkiler ).
- Kainatı yaratacak kudrete sahip bir varlığın yarattığı kullarının midelerinden geçen şeylere göre onları yargılayacak düzeyde kanunlar koyduğuna inanmanın zorluğu.
- Tesadüf kavramının yanlış algılanması. Tüm bu düzeneğin basit bir tesadüf olduğunu savunan kimse yoktur. Zaman sonsuzdur( Big bang e göre değil ama şimdilik sonsuz kabul edelim ). Sonsuz zaman içerisinde herhangi bir protein sentezinden canlı oluşma ihtimali 0 dan epsilon kadar büyük dahi olsa bu olacaktır. Yani aslında tüm bu düzen sonsuz deneme-yanılma dizisi sonunda oluşmuş "olabilir". Olabilir diyorum zira nasıl olduğunu tam bilinmeyen hususlar konusunda nasıl yer yüzüne indiği meçhul olan kitaplardan ya da görmediğim kimselerden alıntı yaparak bir sonuca gitmek istemiyorum.
- Dinlerin gelişimi. Insanların temel sosyal problemlerine ahlaki çözümler getiren bir olgudan başlayıp tüm yaşam alanına hatta devlet yönetimine müdahale edecek, belli kesimleri itaat ettirecek, belli hareketleri sorgulamamızın önüne geçecek ( Her sene yüzlerce koyun katlediyoruz ve bunu din adına yapıyoruz. Kimse sorgulamıyor ) bir sistem olan dinlerin, insanlara bu hayatın bir sınav ve sınav sonucuna göre mükafat ve ceza anlayışını bu kadar ustalıkla yerleştiriyor olması. Başımıza gelen her şey, ama her şey iyise -> Allah'tan, kötü ise -> test formatında bir kabullenme yaratma çabası. 1000 den fazla din olması ve tüm dinlerin benzer ceza-ödül mekanizması içerisinde sanki köpek eğitiyormuş gibi insanları eğitim şekle sokması ve ne hikmetse bu durumdan hep belirli bir kesimin daha fazla yarar görmesi.
- Kutsal kitaplar. Sadece kafa kurcalarlar. Sınırsız elementin bulunduğu bir evrende tüm olayların ve hükümlerin sınırlı sayıda sayfada izah ediliyor olması ihtimal dışıdır. Haliyle pek çok noktada çelişkili ya da gereğinden fazla genel ibare barındırırlar. Zaten net bir ifadenin olmayışı farklı algıları da beraberinde getirir ve bu da farklı mezheplerin oluşumuna ön ayak olur. Sırf bu sebeple tefsir adı verilen bana göre gereksiz bir olgu vardır. Ayetlerin "aslında ne demek istedikleri" açıklanır ve tamamen subjektiftir. Her ne hikmetse kainatın yaratıcısı, her insanın algılayabileceği, net, anlaşılır ve kuralları kesin bir kitap göndermemiştir. Herhalde bu da bir test. Örnek baş örtüsü meselesi. nisa suresi 31. ayet ( yanılıyor olabilirim ayet numarası konusunda ) "önemli yerlerin örtülmesi" şeklinde bir ibare geçer. Kimisi bunu okuyup karısına ninja kıyafeti giydirip bir de siyah eldiven takar, kimisi edepli bir şekilde giyinip gezer. Allah, nedense kullarının kılık kıyafetine "net" bir uygulama emretmemiştir. Ama bu uğurda kaç tane kadının kırbaçlandığını, kaç tanesinin recm edildiğini düşününce ve bu cezanın fani olduğunu iddia ettiğimiz bu dünyada olduğunu göz önüne alınca insanı bir düşüncedir alır.
- ilahi adalet. ilahi adalet'in bu dünyada değil öteki dünyada cereyan edeceği fikri genel algı olsa da, ( batılıların karma dediği olay ) bu dünyada herhangi bir "adalet" kıvılcımının "tesadüfen" oluşması da ilahi adalet olarak algılanır. Peki bu dünyada vuku bulan ve bariz adaletsizlik olan olaylar için neden kimseler çıkıp da "ilahi adaletsizlik" demez. Korkar çünkü herkes bunu dile getirmekten. Çünkü her insan, kendini o kadar aciz hissetmektedir ki , din insanları o kadar sorgulamaktan uzak hale sokmuştur ki, ilahi adaletsizliğin, ilahi adalete giden yolda biz vasıfsız insanların anlamayacağı bir sebepten ötürü aslında "güzel" bir şey olduğunu zannederler.
Aslında bunun gibi pek çok sebep bulunabilir. hatta bu sebepler de tek bir genel sebepte birleştirilebilir. inanç kavramı mantıksal değildir. Güdüseldir. illa ki bir sebebe dayanması gerekmez. Dolayısıyla sebepler inanılmaz derecede subjectiftir ve başka bireyler üzerinde bağlayıcılığı yoktur. Saygı ve hoşgörü kavramlarına dikkat edilerek her insanın kendi inançları ve nedenleri ışığında dini inançlarını yaşamasına izin verilmelidir. Genç yaşta annesini kaybeden bir çocuğundan sığınacak allah'tan başka bir yolu yoktur. Neden olduğunu bilmediğimiz bir şeyden korkunca sığınacak bir şeyimiz yoktur. Her insanın hayatı, o kişinin inancını ve sorgulayabilirliğini belirlemiştir ve önümüze çıkan seçeneklerden bir tanesini seçsek de her zaman, hayatın bize sunduğu seçeneklere çoğu defa etki etme gücümüz sınırlıdır. Bu sebeple, sonsuz tane neden bile hiç bir şeyin ispatı değildir.
insan vucudu ve doğadaki muhteşem düzen.Deist biri olarak söylüyorum sakallı bir dede bizi izliyor olmak ve yaptıklarımızı değerlendirmek zorunda değil.Allah algısı da kişiden kişiye değişebilir.Tanrı sığınma ihtiyacından doğar,gerisini insanlar belirler.Ben ateizmi seçtiğim dönemlerde hep karamsarlığa kapıldım.Yobazlığa varmadığı sürece olmasının hiçbir sakıncası yok,insanların kandırılmasının sebebi tanrı değil onların kültür seviyesidir.Neyse,kısacası olması olmamasından daha iyidir.Buna inanmak da daha iyidir.
allaha inanmamak için en az 10 sebeptir. 10 tane daha dinin 10 tane daha tanrısı vardır. öyleyse hangi biri bu evrenin hakimi? ayrıca şöyle trajikomik bir durum daha var. bu dinlerin genelde ilk kuralı "hede bıdı tanrısını inkar eden cehenneme go" olur. şaka mı bu? hangi dinin tanrısına tapacağına şaşırıyor insan.
Kişisel ya da kitlesel olabilen sebeplerdir. lakin inanma eyleminin kendisi kişiseldir. bir kişiye inanıyor ya da inanmıyor diye atar yapmak, onu aşağılamak ya da hor görmek tamamen ben merkezliliktir. etrafındakileri kendi gibi olmaya/düşünmeye zorlamaktır.
1- nankör olmak
2- dönme olmak
3- karı kız ayarlama amacında olmak
4- ibnemsi puştumsu olmak
5- havalı görünmeye çalışmak
6- herkesten farklı olayım cool olayım heveslisi olmak
7- yahudi dölü veya israil tohumu olmak
8- tröl olmak
9- beyinsiz olmak
10- anası babası belirsiz olmak.
edit: somutçular isyanda. ben şu an bunları düşünerek yazıyorum ya hani; aslında düşünmüyorum. düşünce diye bir şey yoktur, zira somut olarak kanıtlanamıyor.
nankörlükmüdür ? onca araştırmadan sonra ve hiç bir somut kanıt olmamasından sonra inanacak pek bir şey kalmıyor fakat biz sizin dininize saydı duyuyorsak eğer sizde duyacaksınız .Biraz insanlık yahu.
