hep şöyle yorumladığım durum; aslında özünde iyi insan olabilecek kapasitede bir insan; cinlik, şeytanlık düşündüğünde allah işlerinde razı olmayabiliyor, eline yüzüne bulaştırabiliyor. allah'ın merhameti çok büyük ama, sürekli kötü olan bir insan, neden ben böyleyim diye silkelenmedikçe, allah onu hatırlamayabiliyor. yine de biz bilemeyiz tabii, allahın kime ne verip ne vermeyeceğini. ama, hani kötüler hep kazanır, iyiler hep kaybeder mevzusu var ya. öyle bir şey yok aslında. insanoğlu işte, mübah olmayan şeyleri hep çekici kıldırabilir kendine.
bir halden-hareketten allah'ın razı olmaması; en iyi ahirette en kötü hem ahirette hem dünyada bir şekilde olumsuz karşılık bulacağı anlamına gelir.
allah'ın neyden razı neyden razı olmayacağını da insanoğlu kestirebilir. gerek kazandığı dini bilgilerden gerekse allah'ın ona doğuştan verdiği vicdan duygusu ile. hiçbir şey yapamıyorsanız bir durum-düşünce karşısında muhakemenizin tam ortasına vicdanı oturtun. vicdan allah'tır bunu unutmayın. şeytanın fısıldamalarını kulak ardı edip nefsinize yenik düşmezseniz şayet vicdan her zaman kazanacaktır.
