dünyanın en aşağılık şeylerinden biridir, aldatan ister erkek, ister kadın olsun, adidir, şerefsizdir, haysiyet yoksunu, duygu fakiri, insanlıktan nasibini almamış bir bedbahttır.
namlusu, diz üstünde bir masuma dönmüş
silahını nasıl ateşliyorsa bir zalim
öyledir seveni aldatan, insanlığı ölmüş
titremez kalbi, ruhu kirlenmiş hain...
modern insan üç beş dakikalık aldatmalarla - tercihan flört de diyebiliriz buna- geçirir gündelik hayatını. çarşıda pazarda manavcı bakkalında hıyar bakarken vitrini popo aynası olarak kullanırken. ona da aldatmak denirse tabii..
yalandan hoşlanmayan insanlardan hoşlanmamak gibi kişisel lüksümü kullanmak istiyorum.
sen kimsin? seni tanımıyorum.
seninle çok güzel şeyler yaşamışız öyle diyorsun. ağzından dökülen bu ve benzeri cümleler bana sadece bir rüyamı hatırlatıyor. sana benzeyen biriyle, senin dediğine benzer zamanlar yaşadım rüyamda. ellerim senin pamuk gibi ellerin tarafından sarılıp sarmalanıyordu. dudakların ufak dokunuşlarla dudaklarımı sevgiye, sevginin rengine boyuyordu. ben sana sarılıyordum, sen ise saçlarımı parmaklarının arasına alıyordun. kirpiklerinden okuyordum içindeki sevgiyi, ses tellerinin en alakasız titreşiminden duyuyordum bana olan aşkını. ben de çabalıyordum kendi gözlerime, kendi ses tellerime yerleştirmek için aynı sevgiyi, aşkı. şarkılar söylüyordum sana yüreğimle, sen duymuyordun. sen uyurken endişeleniyordum acaba nefes alıyor musun diye. kan ter içinde uyanıp, kulağımı dudaklarına dayardım nefes alışını hissetmek için. sense dudaklarındaki gıdıklanmanın hoşnutsuzluğuyla uykuna ara verirdin. ah ne güzel olurdun uykudan ilk uyandığın anda. ah ne çok severdim seni. uyandığında bana ne yaptığımı sorman yok muydu bir de! sanki bilmiyormuşsun gibi. ben bilirdim, sen sadece benim ağzımdan duymak isterdin.
güzeller güzelim. en uçsuz bucaksız sahildeki kumlar kadar severdim seni. bu zavallı dünya'nın güneş'e aşık olduğu kadar aşıktım sana. en karlı zamanımda yüreğimde açan kardelenimdin. ne güzel de çekip alırdın beni içinde boğulup gittiğim hüzünlerimden. sana dokunmasam bir kaç dakika, o kadar ağır gelirdi ki bana, gözlerim dolardı. bilmem kaç bahardı seninle kırlarda daha yeni tomurcuklanan çiçek arayıp, onlara su ve sevgi verdiğimiz zamanlar. bilmem kaç kıştı birbirimize sarılıp uyuduğumuz, gecenin kaskatı soğuğunda. bilmem kaç kereydi birbirimize durmaksızın "seni seviyorum" dediğimiz.
ölecekmişim gibi hissediyorum. vücudumun her yanı kaskatı kesildi. sen kimsin seni tanımıyorum. tanımıyorum seni, git başımdan. yatağımın ucundan çek git ne olursun. görmüyor musun, yanımdaki başka biri. anlattıklarının sadece bir rüya olduğunu fark edemedin mi hala? ben de gördüm aynı rüyayı, anlıyorum yanılgını.
benden gözlerimi kapamamı neden istiyorsun? neden rüyayı tekrar hatırlamamı istiyorsun? sadece acı vermek için mi bana? güzeller güzelim. ben sana başımı yaslardım. sense benim başımın üstüne koyardın başını. öylece uyuyup kalırdık, her yanımız tutulurdu. güzeller güzelim. ben kucağına yatardım, sense başımı okşardın. bütün korkularımı, bütün telaşlarımı süpürürdü ellerin. aslında saçlarıma dokunmaya kıyamazdın onu da hatırladım şimdi. saç tellerim kopacak diye çok korkardın. bense gülümserdim. gözlerin neden dolardı o zaman hiç anlayamazdım. yoksa sen de onun bir rüya olduğunu biliyor muydun? bir gün uyanıp, benim aslında başkasının olduğumu göreceğini biliyor muydun?
hadi git şimdi. sen kimsin? seni tanımıyorum. beni yalnızlığımla, pişmanlığımla, gözyaşlarımla ve bir de bu adamla başbaşa bırak ve git. beni hayat boyu görmeyeceksin bir daha. ben de hayat boyu aynalardan uzak kalmaya çalışacağım. beni bir rüya olarak hatırla. beni bir rüzgar olarak hatırla, seni yumuşacık dokunuşlarıyla sürükleyen. beni bir deniz gibi hatırla, dalgalarıyla saçlarını okşayan doğa ana şefkatiyle. beni ölüm gibi hatırla. beni dün gibi hatırla. beni hatırla.
sen kimsin? seni tanımıyorum. beni başbaşa bırak bu adamla. yani, yalnızlığımla...
+ hatun... ben çok hastayım... artık ölüyorum. ben seni çok kadınlarla aldattım. ölmeden bunu söylemeliyim...
- lan adi herif... ben seni keyif için mi zehirledim sanıyorsun.
genelde erkeklerle bağdaştırılır bu olay ama kadınlar da aldatır.hatta şöyle bişey de söylenebilir aldatılan kadınsa aldatan da kadındır.çünkü kız arkadaşı olan veya evli olan bir erkeğn ilişki yaşadığı insanda bir kadındır.kadın bilir veya bilmez,öğrendikten sonra devam eder veya etmez ama sonuçta o da aldatıyodur.
ayrıca ahmet altan ın bu kitabının konusu alışılmışın aksine erkeğin aldatmasını değil kadının aldatmasını anlatır.düzgün bir hayatı,güzel bir kızı ve iyi maaş aldığı bir işi olan kadın hiç tahmin edemediği şekilde kocasını aldatır.bu bir ihtiyaç değil bir heyecan tutkusuna dönüşür.
insanın kendisine yaptığı en büyük ihanettir. zira aldatan insan, aldattığı insandan çok daha büyük yaralar alır. sırtına hiç yoktan bir suçluluk duygusu yükler, için de taşımak zorunda kalacağı ve kimse ile paylaşamayacağı bir onursuzluğun utancını ruhunun derinliklerine gömmeye ve bununla yaşamaya çalışır. sorarım size bir insanın kendisini böyle duygulara sokması kendine olan ihaneti değil de nedir? tabi ki tüm bunlar insan olan için geçerli.
Karimi 1998'in sonbaharinda kaybettim... Yedi senelik evliligimizin iki
senesini kanser tedavisi için
hastanelerde geçirmistik. Karim, her evlilik yildönümümüzde ikimizin
fotografini çerçeveler, "Bunlar bizim hayatimizin gölgeleri"
derdi.Öldügünde,yedi tane resmimiz vardi. 97'in bir gecesinde onu
aldattim. Oysa ona sürekli onu ne kadar çoksevdigimi ve sonsuza kadar
sadik kalacagimi söylerdim.
Ölmeden iki hafta önce yine ayni seyi tekrarladim. Tuhaf bir gülümsemeyle
bakti bana ve sadece: "Biliyorum"dedi. Izmir'e kar yagdigi gün,yani bir
ay önce, evdeydim.Fotograflarimiza bakiyordum yine... Her çerçevenin
altinda bir harf oldugunu ilk kez o gün fark ettim.
A.
R.
K.
A.
S.
I.
N.
Gerisi için yillari yetmemisti. Ama sanirim "Arkasina bak" yazmaya filan
niyetlenmisti. Hemen çerçevelerin arkasina baktim. Hiçbir şey yoktu.
sonra birsey dürttü beni, hepsini teker teker söktüm. Inanabiliyormusunuz, her
birinin arkasindan bir mektup çikti! Geçirdigimiz her sene için sevgi
dolu sözler yazmisti. 1997'deki resmimizin içinden çikan zarf ise
simsiyahti.Ve içinden şu sözler çikti:
'14 Mart 1997/Gözlerin bana baska birine dokunmus gibi bakti/Söylemene
gerek yok,biliyorum..."
2002'deyiz. Onu kaybedeli 4,aldatali 5 yil oluyor. Içim aciyor
şimdi.Çünkü kadinlar biliyor, hissediyor...
Sadece paylasmak istedim. seni seviyorum diyenin sevgisinden süpheet,
çünkü; ask sessiz,sevgi dilsizdir.
"aşık oldugun adamla sevişmenın tadı hiçbirseyde yoktur, bunu yaşayan bunun esiri olur... hem ruh hem beden ayini.." demiş yazar... işte bu cümlenin kabul görmez halidir aldatmak...
eksiklikten açığa çıkan eylemdir. eğer kadın kocasını mutlu edemiyorsa ya da başka bir şey o çiftlerin arasında tabikide de biz konumuza dönelim siktir et şimdi milleti.
yıllar öncesinde dışardan bakıldığında değişik ama içerden sıradan olan bir aldatma gördü bu bünye.
bir arkadaşımızın cemaat yurdundan arkadaş olduğu bir kızla yakınlaştığını gördüm. arkadaşlar eğleniyor tenefüslerde, kakara kikiri güzel. izliyorum gençleri bu durum ilerde ne olacak diye. izlemek güzeldir aslında.
velhasıl bu iki kardeşimiz zaman içinde sevgili oldular. el ele diz dize değiller ama en azından yakınlar birbirlerine.
gel zaman git zaman bu arkadaş ile beraber hoca bize proje verdi ortak olduk elemanla.
kanka olduk kız ile sadece okulda buluşuyorlar ama ben kıllandım açıkçası. bu kızı araştırmak istedim bir şeyler var hocam bu işte hissedersin ya öyle işte.
sordurdum bir kaç cemaatten arkadaşa ama bu kız cemaatte kalmıyormuş. allah allah nasıl iştir lan bu?
neyse biz projeyi bi yapalım bugün yarın söylerim elemana diyerekten bir diğer arkadaşın ** kaldığı eve projede hangi yerde ve nelerimizin eksik olduğunu sormak adına bi rahatsız ettik arkadaşı.
......
içeri girdik salonda oturuyoruz diğer odadan kakara kikiri bi kahka sesi. kız sesi ama belli.
o ara eleman dediki;
+ya şu bizim arkadaşın takıldığı bir kız var, kızın sevgilisi varmış hocam.
l-ee aga.
+eesi bu eleman kızın yurtta kaldığını sanıyormuş.
(ulan kıllanmaya başladım, o ara bizim arkadaşta internette bir şeylere bakıyor)
bi anda bizim arkadaştan bir ses çıktı;
++kanka be ben bi sevgilimi arıyayımda sesini duyayım sonra başlarız.
l-iyi üstadım nasıl istersen.
bizim oğlan telefonu arıyor ama açan yok. tesadüf aynı odada bir telefon daha çalıyor.
bizimki kapattı o da sustu.
o sırada kız artık telefonun sesini mi duydu bilinmez birden bizim elemanın sevgilisi girdi içeri.
hayda...
++sevgi.
--hakan. *
-ben eşimi hiç aldatmadım.
-ya bırak sende aldatmadıysan. geçen yaz sevgilinle 15 gün denize gitmedin mi?
-gittim ama eşime söylemiştim.
-ya manyak mısın nasıl söyledin, tepki vermedi mi?
-inanmadı ki.
aldatana eksi vermeyi sevenler; verin bakalım eksilerinizi. ben aldatmadım ama aldatmış muamelesi görüyorum.
kişinin kendisini kandırmasıdır. insan ne yaparsa yapsın unutmamalıdırki yalnızca kendini aldatır. her nekadar karşısındakini kandırdığını sanırsa bile aslında o sadece kendini aldatır. yani kendisini kandırır.
