"..arabada beş onbeş hoşuma da giderse, bedavee... " diye süregelen gudik şarkı.
sanıyorum ankaralı bir büyüğümüz söylüyordu, hemşehrim olan ayrıca. *
ankaralı halk ozanları(!) böyledir işte,
insan allak bullak olur onları dinlerken..
mesela radiohead dinlerken içime işleyen o tuhaf hissi başka bir tek ankaralı namık'ta bulabiliyorum.
neden bilmem..
sıkıldım sıkıldım uçmak istiyorum şalalalalala
yalın ayak yere basmak istiyorum şalalalala
ne eksiğimiz var çiçekten böcekten
bende onlar gibi coşmak istiyorum şivaribariba.
