Karşı taraf hiçbir belirti vermediği halde o kişi aklından çıkmayan biri varsa kendi ruhsal durumunu bir gözden geçirsin, bir pskiloğa falan gitsin çünkü bu hiç normal değil. Çocukluktan kalma bir travmanın sebep olduğu muhtemel olan bir içsel davranış bozukluğundan başka birşey değil bu aslında.
senin aklından çıkmayan kişinin aklının ucundan geçmiyorsun ama o anda kimin aklından çıkmayansın bilmiyorsun. o aklından çıkmadığın kişiyi aklına biraz sokabilsen mutlu olabilecek misin yoksa onu da üzecek misin bilmiyorsun. hiç bir şey bilmemek çok kötü be sözlük.
Eğer zamanında değer verdiğiniz biriyse ve sana yamuk yapmışsa senin vicdanın her şeye rağmen rahatsa ve gene çıkmıyorsa karşı tarafın dövünmesi gerekiyor.Merak etmeyin onun da aklından çıkmıyorsunuz.O sizin kuruntunuz.
Edit: Benim bu, oh be rahatladım.Beni ara sıra huzursuz etse de zaman denen kavramın akışına bıraktım ki benim gibi dostu zor bulur.Zaman ilaçtır olmazsa da ne yapalım gidip yalvaracak değilim.
