tanım:
en kısa tanımıyla ''liseli'' diye tabir ettiğimiz gürüha mensup kişidir.
var efendim, böyle dengesizler. eline bir kalem bir de kağıt alırlar, sonra akıllarındada ayarlamaya çalıştıkları bir sevgili vardır, hemen şiir yazmaya çalışırlar. önce şaşırırsınız ''nasıl şiir yazıyor lan bu diye?'' ama şaşırmanıza gerek yoktur yazdığı şiire filan benzemeyen götten sıkma bir akrostişdir...
lise 1. sınıftayken bende 1 ay böyle bir mallık yaptım ki o 1 aylık süre içerisinde kendimi dünya'nın en iyi şairi bile zannetmişimdir. ama şiir yazdığım kızın 1 ay sonra bende ayrılmasıyla akrostişide şiiride bir kaç yıllığına bırakmam bir oldu...
lise yıllarına değinmişken bizim bir arkadaşıda anlatayım.
lise 3. sınıftayız ulan bir arkadaş var bizim sınıfta, dengesizin teki. bir gün bu eline bir kağıt almış bana bakıyor...
+he? ne var la ne oldu?
-yav fels şu kıza bir şiir yazsana.
(bende o seneler şiir okumayla çok ilgileniyorumda orda çağrıştırmış...)
+hı? niye lan? banane?
-olum yazıver bir akrostiş hadi lan? adıda betül, bak kısacık hem.
+yok oğlum ben bırakalı yıllar oldu şiiri sen yaz...
neyse aradan 15-20 dakika geçti bu şair arkadaş elinde şiirle geldi...
-al oku bakayım nasıl olmuş?
şiir şöyleydi:
Benim bir kuşum var.
Ellesem uçar, ellemesem ölür.
Titrek bir ötüşü var.
Üzülür diye susturamam.
Li li li benim betülüm li.
+hı? şiir bu mu? yoksa girizgah mı daha?
-yok yok bu?
+hımmm? çok güzelmiş. bence şair ol...
evet durum bu.
şu kanıya vardım ki, şiir yazmaya başlayan her kişi bu akrostiş yolundan geçiyor.
başını ağrıtırmış bilmediği ot eşeğin
amma iğrenç bir melet lan bu şiir dediğin
benim ne eksiğim var ben de şairim lakin
anlamam şiirden pek aman belli etmeyin
bal tuttuğun parmağını yala sana da mübah
uslu çocuk ol ama isyan sana çok günah
lâl-ü zâr bir man kafa her zaman makbulümdür
dil bir konuşsa eğer, işte bana ölümdür
uyurken şimdi herkes hırsıza gün düğündür..
