her geldiklerinde inceden inceden laf sokmaları, sen laf soktuğunda çemkirip gider yapmaları. her zaman senden yardım istemeleri, sen isteğince toz duman olmaları. seni kullanıp kullanıp mendil gibi atmaları, çarşıda pazarda görduklerinde selam vermemeleri. varoş olmaları. *
arkadan konuşmaları sizi küçültmeye çalışma çabaları siz sürünürken yanınızdan kaçıp gitmeleridir keşke bir akraba çıksa da anlasa uzak durmasak onlardan yakınlaşsak ama yok onlar egoistliklerine devam ederler ancak.
işi, başarıyı sindirememeleri, sürekli kendileriyle ya da çocuklarıyla kıyaslama yapmaları, insanın yüzüne gülüp arkalarından konuşmaları, laf sokuşturmalar vs. bitmez.
sırf kan bağı nedeniyle ''amca, teyze, hala oğlu, teyze kızı'' vs. diye isimlendirilen insanlar; candan ciğerden dostların tırnağı bile olamaz ama adı akrabadır işte.
her fırsatta bir açığınızı yakalamaya çalışmalarıdır başta kendi kızları çocukları yapsa bişey olmaz ama yok işte benim görümcemin kızı söyle yapmış böle yapmış demek için açık ararlar yani ayıptır günahtır sonuçta aynı kandanız yapmayın böle şeyler.
akrep olmaları. esasen akrebin zehri ara sıra hayat kurtarır. onları akrebe benzetmek, ona hakaret olur. bunların zehri ne öldürür ne yaşatır. cebinde paran varsa sen cansın ama bir kere düşmeye gör, bittiğinin resmidir. ileri de çoluk çocuk sahibi olacak mıyım allah bilir, şayet olmassa cenazemi belediyenin kaldırmasını vasiyet edeceğim, çok ciddiyim. gerçi vasiyet etmeme de gerek yok, bir tabutu omuzlamayacak kadar aşağılıklar. yazık.
misafirliğe gelip yerleşik hayata geçiş süreçlerinin 5 dakika kadar sürmesi. çorapları çıkarmalar, çanta boşaltmalar, ilk bir saat içinde tuvalete gidip mıçmalar. insanın '' bu rahatlık nereden arkadaşım. '' dememesi işten bile değildir.
her gördüğünde "a-aa ne kadar da büyümüşsün ne kadar da hanım bir kız olmuşsun sen böyle ee okul nasıl bakalım canım" diyip samimiyetsiz samimiyetsiz sohbeti uzatma çabaları içinde olmaları büyük bir nefret etme sebebidir.
